Martyn ma na prawdę trudne życie. Mieszka z ojcem pijakiem. Matka już dawno ich opuściła, nie mogła już wytrzymać. Ale Martyn nie miał wyboru - musiał zostać. Ciągłe awantury, usługiwanie, przekleństwa, bałagan. Samotność, bezsilność... Nagle wszystko się kończy. Nie ma już hałasu, nie ma władzy i pijaństwa. Ojciec chłopca umiera uderzając się w głowę. Co teraz ma zrobić Martyn? Iść do nielubianej ciotki? Czy może... wymyśli coś innego?

Trzy słowa. Tylko tyle mi wystarczy, aby napisać co myślę o tej książce. Dziwna, ponura, pesymistyczna. Idealnie opisują historie Martyna. Opowieść wręcz kryminalną. Chłopiec ma dosyć... specyficzny tok myślenia. Widzi wszystko w ciemnych barwach. W naszym świecie nie zauważa nic pięknego. Nic wesołego. Każdy opis, każda strona są przepełnione smutkiem i niechęcią. Nie jest to raczej obiektywny sposób postrzegania świata. Martyn tyle przeżył, tyle widział, że trudno mu się dziwić.

Z drugiej strony on trochę przeraża. Swoją postawą. Jakby śmierć ojca nie była niczym wielkim. Jakby go nic już nie ruszało. On się nie martwi, wręcz odwrotnie. Myśli, co zrobić. Wymyśla plany i to wcale niegłupie. Wręcz genialnie dziwne. Czasem wydawało mi się, jakby pozbawiał się uczuć. Tylko dokończyć plan. Potem będzie w porządku.

Ten brak optymizmu i ponury nastrój... sama nie wiem co o tym myśleć. Pewnie połowie osób się to spodoba, a drugiej nie. Ja doceniam autora i to, jak umiejętnie stworzył odpowiedni klimat. Połączył kryminał z książką psychologiczną. I wyszło mu to. Mnie osobiście... to przygnębiało. To książka nie dla mnie. Nie zgadzałam się z Martynem. Nie zawsze rozumiałam te ponure myśli.

Normalnie nie doczytałabym do końca. Ale chciałam wiedzieć, co dalej. Czy mu się uda? Czy jego życie się zmieni? No, to ostatnie na pewno. Książka mnie wciągnęła. I wiecie co? Zakończenie mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Opowieść na prawdę jak z filmu. Tylko że to jest prawdziwe życie. Przestępca nie zawsze zostanie znaleziony, a tropów jest tyle, że robi się z nich bardzo poplątany kłębek. I nikt nie jest już w stanie go rozsupłać.

Mnie akurat historia nie przypadła specjalnie do gustu. A raczej sam klimat. To jednak nie jest to. Ale może akurat Wy gustujecie w mrocznym nastroju i pesymistycznym nastawieniu do świata? Może macie tyle złych przeżyć i wspomnień, że znajdziecie tu coś dla siebie? A może po prostu chcecie poznać historię chłopca, który wiele przeszedł.

Nie chce nikogo zniechęcać! Bo "Martyn Pig" mimo wszystko jest książką, którą warto poznać. Jest inna, odmienna i na swój sposób ciekawa.

Martyn ma na prawdę trudne życie. Mieszka z ojcem pijakiem. Matka już dawno ich opuściła, nie mogła już wytrzymać. Ale Martyn nie miał wyboru - musiał zostać. Ciągłe awantury, usługiwanie, przekleństwa, bałagan. Samotność, bezsilność... Nagle wszystko się kończy. Nie ma już hałasu, nie ma władzy i pijaństwa. Ojciec chłopca umiera uderzając się w głowę. Co teraz ma zrobić...