Pierwszy raz po sięgnęłam po "Siedem dalekich rejsów" będąc młodą panienką wchodzącą w dorosłe życie. Do dziś pamiętam że czytałam ją z wypiekami na twarzy. Od niej tak naprawdę zaczęła się moja fascynacja Tyrmandem który wielkim pisarzem był.
Postanowiłam przeczytać ją raz jeszcze: już jako kobieta dojrzała, bogatsza o nowe doświadczenia (szczególnie te damsko- męskie bo o tym traktuje ta książka).
Dla mnie to opowieść o trudnej sztuce wyborów: między namiętnością a poczuciem obowiązku. Co silniejsze: porywy uczuć czy "mała stabilizacja", pożądanie czy dane komuś słowo? To też powieść ukazująca że każde z nas marzy o szalonej miłości, przygodzie, odkryciu skarbu, porywach serca i tęskni za tym całe życie.
Z drugiej strony zaś zazwyczaj wybieramy to co pewne, to co tu i teraz żyjąc naszym codziennym życiem. I tylko czasami czegoś nam żal i zastanawiamy się czy postawiliśmy na właściwego konia.
Tyrmand oczarował mnie dialogami i to zarówno tymi miedzy Ewą i Nowakiem jaki i resztą bohaterów. Co ciekawe większość kwestii wypowiedzianych dziś miałaby nadal aktualny wydźwięk.
Cała ta historia zaś dzieje się na pięknym tle wzburzonego Bałtyku wczesną wiosną a wokół zamek-hotel, knajpa, zabytkowy kościół i cała galeria ciekawych postaci którzy wypełniają tę przestrzeń.
W mojej ocenie to bardzo dobra książka aktualna tu i teraz choć muszę przyznać że czytana 15 lat temu zrobiła na mnie większe wrażenia niż teraz.

Pierwszy raz po sięgnęłam po "Siedem dalekich rejsów" będąc młodą panienką wchodzącą w dorosłe życie. Do dziś pamiętam że czytałam ją z wypiekami na twarzy. Od niej tak naprawdę zaczęła się moja fascynacja Tyrmandem który wielkim pisarzem był.
Postanowiłam przeczytać ją raz jeszcze: już jako kobieta dojrzała, bogatsza o nowe doświadczenia (szczególnie te damsko- męskie bo...