Przyznaję, że powieść kupiłam przeczytawszy wcześniej kilka fantastycznych recenzji zarówno w prasie polskiej jak i zagranicznej. No i ta nagroda Bookera... I cóż mogę powiedzieć...Póki co to droga przez mękę. Jestem na 250 stronie i chyba na tym zakończę przygodę z Wolf Hall (stron ponad 600). Mam wrażenie, że cała powieść to jakiś dziwny eksperyment językowy. Zarówno wydarzenia z przeszłości jak i terazniejszości opisywane są w czasie terazniejszym. Łatwo się pogubić. Wszystko w 3 osobie. Kto jest narratorem? Czy ten "on" to Cromwell czy może ktoś inny. Czytam i zachodzę w głowę o co chodzi. Biorę kopię angielską. To samo...gubię się, nie mam pojęcia kto właśnie się wypowiada, o kim mowa. Straszny bałagan! Ni to powieść, ni sztuka teatralna. Wygląda na to, że Mantell ukrywa swoje braki w warsztacie wywijając różne numery językowe, od których tylko boli głowa. I jeszcze jedno. Książka praktycznie niezrozumiała dla tych co nigdy nie spotkali się z historia Henryka VIII i Anny Boleyn. Muszę przyznać , że było kilka fragmentów dosyć interesujących a w szczególności opisy życia prywatnego Cromwella. Aha i pytanie do tłumacza: Tomasz Cromwell ale Thomas Wolsey? Jak to jest z tym tłumaczeniem imion?
Czy książkę odradzam? Nie do końca. To jedna z tych pozycji, którą każdy musi spróbować sam.

Przyznaję, że powieść kupiłam przeczytawszy wcześniej kilka fantastycznych recenzji zarówno w prasie polskiej jak i zagranicznej. No i ta nagroda Bookera... I cóż mogę powiedzieć...Póki co to droga przez mękę. Jestem na 250 stronie i chyba na tym zakończę przygodę z Wolf Hall (stron ponad 600). Mam wrażenie, że cała powieść to jakiś dziwny eksperyment językowy. Zarówno...