Ocena moja jest czysto subiektywna.
Książka zrobiła na mnie duże wrażenie, głównie dlatego, że czuję się emocjonalnie związana z bohaterami "Pani de Monsoreau", którzy pojawiają się, oczywiście, i tutaj.
Na kartach "Królewskiego posła" (czy jak kto woli, bardziej adekwatnie "Czterdziestu pięciu") miałam okazję spotkać starych, dobrych znajomych ze swoimi nieodstępnymi przymiotami: cięty dowcip nieocenionego Chicota, melancholię Henryka III, przebiegłość Franciszka d'Anjou, inteligencję Henryka z Navarry oraz...cnoty i wady innych postaci.
Przede wszystkim jednak ucieszyłam się z kilku, nielicznych wzmianek o mężnym, niegłupim, nieco zbyt aroganckim i urodziwym Ludwiku de Clermont.
Z zainteresowaniem śledziłam w powieści rolę Diany de Meridor de Monsoreau, która tak naprawdę powinna była nosić miano pani de Bussy. :P
Jak to u Dumasa bywa, na nadmiar emocji, tajemnic i spisków narzekać nie można. :)

ps. cytat "Margota cum Turennio" i cała sytuacyjna jego otoczka to jedna z kilku cennych perełek tej książki. :D

Ocena moja jest czysto subiektywna.
Książka zrobiła na mnie duże wrażenie, głównie dlatego, że czuję się emocjonalnie związana z bohaterami "Pani de Monsoreau", którzy pojawiają się, oczywiście, i tutaj.
Na kartach "Królewskiego posła" (czy jak kto woli, bardziej adekwatnie "Czterdziestu pięciu") miałam okazję spotkać starych, dobrych znajomych ze swoimi nieodstępnymi...