Bardzo dobra książka. Jest ona czymś, co naprawdę w książkach uwielbiam. Krytyką postaw i ludzi. Tym razem na celowniku jest społeczeństwo hiszpańskie. Cała krytyka jest doskonale ujęta, ukazana poprzez diabła Asmodeusza oprowadzającego młodego studenta po dachach domów i odkrywającego przed nim sekrety ludzi. Po pierwsze krytyka, po drugie morał - "nie taki diabeł straszny, jak go malują" czyli każdy może okazać się dobrym człowiekiem, nawet jeśli jest skreślony w oczach społeczeństwa. Polecam!

Bardzo dobra książka. Jest ona czymś, co naprawdę w książkach uwielbiam. Krytyką postaw i ludzi. Tym razem na celowniku jest społeczeństwo hiszpańskie. Cała krytyka jest doskonale ujęta, ukazana poprzez diabła Asmodeusza oprowadzającego młodego studenta po dachach domów i odkrywającego przed nim sekrety ludzi. Po pierwsze krytyka, po drugie morał - "nie taki diabeł...

Motyw diabła zawsze mnie fascynował w literaturze. Pierwszy raz mocno zafascynowała mnie postać diabła ukazana w "Mistrzu i Małgorzacie" do którego to dzieła, wracam od czasu do czasu. Postać ta ukazana można rzec w świetle bardzo pozytywnym. Wyliczając kolejne dzieła "Faust", "Boska komedia", "Pani Twardowska", przechodząc przez trzecią część "Dziadów" i "Kordiana" i wiele innych pozycji, w każdej z nich Szatan przedstawia inne oblicze. Jak wiemy właśnie oto chodzi w całej jego intrygującej postaci. I choć każdy z Nas dąży do dobra i bycia dobrym człowiekiem, Diabeł w literaturze jest bardziej interesujący niż postać Anioła.Chociaż biorąc pod uwagę fakt, że diabły to upadłe anioły. No cóż. Wracając jednak do "Diabła kulawego" przyznaję z ręką na sercu, żaden Diabeł nie zrobił na mnie tak pozytywnego wrażenia. Ja Asmodeusza po prostu polubiłam. A choćby za okazaną wdzięczność młodemu człowiekowi don Kleofasowi Leandro Perez Zambulli. Studentowi, który uwalnia Asmodeusza z butelki, w której został uwięziony przez czarnoksiężnika. W ramach wdzięczności nasz tytułowy "Diabeł kulawy" prowadzi młodego człowieka po Madrycie w dość nietypowy sposób, ukazując prawdziwe oblicze, prawdziwe życie i twarze obywateli miasta wszystkich klas społecznych. Prowadzi go przez więzienia, przytułki, zwykłe domy jak i domy dla osób chorych psychicznie. Każdy skrywa jakąś tajemnicę, a jego życie to ciekawa historia, którą Asmodeusz opowiada ze szczegółami, ku rosnącej ciekawości Don Kleofasa.

Sama chciałabym odbyć taką podróż. Jako, że jednak nie mam takiego szczęścia jak Don Kleofas, mogę sobie ją jedynie wyobrazić.

Motyw diabła zawsze mnie fascynował w literaturze. Pierwszy raz mocno zafascynowała mnie postać diabła ukazana w "Mistrzu i Małgorzacie" do którego to dzieła, wracam od czasu do czasu. Postać ta ukazana można rzec w świetle bardzo pozytywnym. Wyliczając kolejne dzieła "Faust", "Boska komedia", "Pani Twardowska", przechodząc przez trzecią część "Dziadów" i...

Ujmująca opowieść o pomniejszym diable, który w zamian za uwolnienie go z zamknięcia, odsłania pewnemu studentowi tajemnice madryckich domów. Więcej tu dowcipu niż subtelności, a rysowane raczej grubą kreską charaktery zanadto są powtarzalne, ale jest powieść interesującym świadectwem ówczesnych obyczajów i źródłem nieskrępowanej rozrywki. Zamiast więc skupiać się niedoskonałościach dzieła, warto na moment zastanowić się nad niewiarygodnym poziomem zamierzchłej hipokryzji, a następnie przyłożyć go do współczesności.
Szczególnie zjadliwie traktuje Lesage wielmożów oraz lekarzy i choćby dla ustępów, w których to z godną lepszej sprawy zajadłością czyni, warto się zapoznać z "Diabłem kulawym".

Ujmująca opowieść o pomniejszym diable, który w zamian za uwolnienie go z zamknięcia, odsłania pewnemu studentowi tajemnice madryckich domów. Więcej tu dowcipu niż subtelności, a rysowane raczej grubą kreską charaktery zanadto są powtarzalne, ale jest powieść interesującym świadectwem ówczesnych obyczajów i źródłem nieskrępowanej rozrywki. Zamiast więc skupiać się...

Tytułowy bohater, to diabeł Asmodeusz , który w dowód wdzięczności za uwolnienie go z butelki , gdzie był uwięziony przez czarnoksiężnika , ukazuje studentowi prawdziwe oblicze mieszkańców Madrytu oraz snuje ciekawe opowieści z ich życia .
Choć powieść ta pochodzi z początku XVIII w. , przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem , zaś charaktery ludzkie mimo upływu wieków pozostają bez zmian.

Warto przeczytać !

Tytułowy bohater, to diabeł Asmodeusz , który w dowód wdzięczności za uwolnienie go z butelki , gdzie był uwięziony przez czarnoksiężnika , ukazuje studentowi prawdziwe oblicze mieszkańców Madrytu oraz snuje ciekawe opowieści z ich życia .
Choć powieść ta pochodzi z początku XVIII w. , przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem , zaś charaktery ludzkie mimo upływu wieków...

Całkiem ciekawa książka, którą się szybko i z zainteresowaniem czyta.
Postaci opisywane przez Asmodeusza są cokolwiek płaskie i papierowe, a ich losy potraktowane ze sporą dozą dystansu. Myślę, że to przez to, że diabeł nie mógł ze współczuciem się wyrażać o tych, których szkoda była mu na rękę i go cieszyła, to byłoby dopiero nielogiczne! Mimo wszystko takie suche fakty, krótka informacja na temat czyichś cierpień... wydaje mi się nazbyt lakoniczną w swej wymowie. Ale co tu się dziwić, przecież diabeł im nie współczuje...
Tym niemniej sam pomysł uważam za niezły i całkiem zgrabnie zrealizowany. Książkę czyta się naprawdę dobrze.

Całkiem ciekawa książka, którą się szybko i z zainteresowaniem czyta.
Postaci opisywane przez Asmodeusza są cokolwiek płaskie i papierowe, a ich losy potraktowane ze sporą dozą dystansu. Myślę, że to przez to, że diabeł nie mógł ze współczuciem się wyrażać o tych, których szkoda była mu na rękę i go cieszyła, to byłoby dopiero nielogiczne! Mimo wszystko takie suche fakty,...

Warto wspomnieć, że Jacek Kaczmarski inspirując się tą powieścią napisał piosenkę "Przypowieść na własne 44. urodziny" http://www.youtube.com/watch?v=zEFATRa5Tks

Warto wspomnieć, że Jacek Kaczmarski inspirując się tą powieścią napisał piosenkę "Przypowieść na własne 44. urodziny" http://www.youtube.com/watch?v=zEFATRa5Tks

Czasami męczy mnie współczesny sposób redagowania książek. Teksty dla szerszej grupy odbiorców muszą mieć prosty język, dużo dialogów, wartką akcję. Wtedy się dobrze sprzedają. Dlatego lubię czasem sięgnąć po takie utwory jak Diabeł Kulawy. Polecam!

Czasami męczy mnie współczesny sposób redagowania książek. Teksty dla szerszej grupy odbiorców muszą mieć prosty język, dużo dialogów, wartką akcję. Wtedy się dobrze sprzedają. Dlatego lubię czasem sięgnąć po takie utwory jak Diabeł Kulawy. Polecam!