Nieporozumieniem jest że poleca się to, jako poradnik pisarski. Niestety trudno przebrnąć przez tę pozycję i milionowe powtórzenia przemyśleń autora. Konkretu zero.

Nieporozumieniem jest że poleca się to, jako poradnik pisarski. Niestety trudno przebrnąć przez tę pozycję i milionowe powtórzenia przemyśleń autora. Konkretu zero.

Chyba jak wielu czytelników próbowałem w przeszłości podjąć się trudu zmierzenia z materią pisarską. To bardzo ciekawe doświadczenie, rozwija wyobraźnię i słownictwo. Cóż, skończyło się na kilku opowiadaniach, które powędrowały do szuflady. Bo wbrew pozorom zawód literata nie jest taki prosty. To umiejętność snucia nici opowieści, sztuka oczarowania niebanalnym stylem i słowem. Umiejętność zbudowania własnego świata, stworzenia nietuzinkowego bohatera… tak, to jest wyzwanie, niezależnie od preferowanego gatunku.
Porady publikowane przez Pana Feliksa Kresa nie zawsze bywają odkrywcze. Dotyczyły przede wszystkim gatunku fantasy, lecz sporo uwag znajdzie zastosowanie także do innych gatunków i form literackich. Szczerze mówiąc, o cyklu „Galerii Osobliwości” tylko słyszałem, ale podzielam zdanie, że nie da się stworzyć podręcznika dla potencjalnych adeptów sztuki pisarskiej. Tu trzeba wielu miesięcy, lat własnych prób oraz tej „iskry bożej”, która pozwoliłaby na stworzenie interesującej powieści czy zbioru opowiadań. Jak powiedział Czechow: „Sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu” – ten cytat towarzyszy mi do dziś… Ale sięgnięcie do przemyśleń osoby, która przez lata pracowała nad warsztatem językowym nie jest złym pomysłem. Bo zwraca uwagę na proste, acz możliwe do usunięcia błędy w konstruowaniu tekstu, ostrzega przed popadaniem w nieznośną manierę zapożyczeń z dorobku innych twórców.
Część druga tego zbioru artykułów to „Kreskówki”, które formułą przypominają bardziej felieton na doraźne tematy społeczno-polityczne. Poziom dość zróżnicowany; Autor niekiedy skręca w krainę rubasznego humoru, czasem mierzy się z brakiem pomysłu na artykuł, a czasem zmusza do własnych rozważań na niebagatelne tematy. W sumie książka z kategorii ciekawostek, spoza głównego nurtu pisarskiego, ale któż zabrania sięgania po taką literaturę ? Przeczytałem z dużą dozą życzliwości.

Chyba jak wielu czytelników próbowałem w przeszłości podjąć się trudu zmierzenia z materią pisarską. To bardzo ciekawe doświadczenie, rozwija wyobraźnię i słownictwo. Cóż, skończyło się na kilku opowiadaniach, które powędrowały do szuflady. Bo wbrew pozorom zawód literata nie jest taki prosty. To umiejętność snucia nici opowieści, sztuka oczarowania niebanalnym stylem i...

Niby poradnik dla początkujących, a tak na prawdę to dzielenie się własnymi doświadczeniami i opiniami, coś jak: "uważam, że tak, a tak", "myślę, że", "kiedyś próbowałem w ten sposób" itp. a później efekt: "u mnie działa", "odradzam, bo się sparzyłem", czy wręcz "NIGDY WIĘCEJ!!!", jak w przypadku kapitany piratów, która wyrwała się spod kontroli i do końca tomu robiła z autorem co tylko chciała (a nie była wyznawczynią miłości lirycznej, o nie...). ;)

Jak dla mnie - przyjemne w czytaniu i pomocne w odbiorze i ocenie czytanych później książek.

Niby poradnik dla początkujących, a tak na prawdę to dzielenie się własnymi doświadczeniami i opiniami, coś jak: "uważam, że tak, a tak", "myślę, że", "kiedyś próbowałem w ten sposób" itp. a później efekt: "u mnie działa", "odradzam, bo się sparzyłem", czy wręcz "NIGDY WIĘCEJ!!!", jak w przypadku kapitany piratów, która wyrwała się spod kontroli i do końca tomu robiła z...

Wolę Kresa w odsłonie fabularnej, ale ma u mnie gigantycznego plusa, za to, że wprost napisał to co od dawna myślę - elfy i krasnoludy były u Tolkiena. I wara od nich :)

Wolę Kresa w odsłonie fabularnej, ale ma u mnie gigantycznego plusa, za to, że wprost napisał to co od dawna myślę - elfy i krasnoludy były u Tolkiena. I wara od nich :)

Przydatność owego poradnika (a także jego wady i zalety) pokrótce oceniłam w moim vlogu: https://youtu.be/la8gdl57neM?t=13m30s

Przydatność owego poradnika (a także jego wady i zalety) pokrótce oceniłam w moim vlogu: https://youtu.be/la8gdl57neM?t=13m30s

Mało o pisaniu, sporo o tym, że autor nie wie co ma napisać w felietonie. Kilka drobnych rzeczy było istotnie interesujących, ale to jeden z najgorszych tekstów o pisaniu, jaki czytałem.

Mało o pisaniu, sporo o tym, że autor nie wie co ma napisać w felietonie. Kilka drobnych rzeczy było istotnie interesujących, ale to jeden z najgorszych tekstów o pisaniu, jaki czytałem.

Książka dobra, aczkolwiek tytuł bardzo mylący.
Nie jest to moim zdaniem "ostre spojrzenie na początkujących polskich twórców" ani "abecadło każdego szanującego się debiutanta" jak krzykliwie głosi sama okładka.
Jest to po prostu zbiór felietonów, mówiących o pisaniu, tworzeniu, ale również (w bardzo dużej mierze) o wolności jako takiej. Dzięki tej lekturze możemy lepiej poznać poglądy Kresa, które moim zdaniem są bardzo interesujące i napisane w barwny i ciekawy sposób.
Przyjemna i zabawna, momentami nieco nawet refleksyjna, niemniej wielu czytelników może poczuć rozczarowanie, jeśli faktycznie liczyli na kolejną porcję porad pisarskich.
To nie jest drugi tom "Galerii złamanych piór" i moim zdaniem to nawet lepiej bo ileż można o zaimkach i metaforach?

Książka dobra, aczkolwiek tytuł bardzo mylący.
Nie jest to moim zdaniem "ostre spojrzenie na początkujących polskich twórców" ani "abecadło każdego szanującego się debiutanta" jak krzykliwie głosi sama okładka.
Jest to po prostu zbiór felietonów, mówiących o pisaniu, tworzeniu, ale również (w bardzo dużej mierze) o wolności jako takiej. Dzięki tej lekturze możemy lepiej...

Nie tego oczekiwałem - myślałem, że to będzie na temat "jak pisać" a jakaś połowa książki to wynurzenia Kresa na tematy różne. W gazecie przeczytać coś takiego można, ale żeby książkę specjalnie kupować?

Z niektórymi poglądami autora zgadzam się, z innymi tezami bym podyskutował. Pióro lekkie, felietony bardzo zgrabne - może Kres chciał pokazać jak pisać, a nie mówić o tym?

Nie tego oczekiwałem - myślałem, że to będzie na temat "jak pisać" a jakaś połowa książki to wynurzenia Kresa na tematy różne. W gazecie przeczytać coś takiego można, ale żeby książkę specjalnie kupować?

Z niektórymi poglądami autora zgadzam się, z innymi tezami bym podyskutował. Pióro lekkie, felietony bardzo zgrabne - może Kres chciał pokazać jak pisać, a nie mówić o...

Póki Kres pisze o tym, na czym się zna, jest znakomicie. Ale im dalej w las, tym trudniej przychodziło mi przebrnąć następną stronę. Odniosłem wrażenie, że jako felietonista ten gość po prostu nie ma za wiele do powiedzenia.

Póki Kres pisze o tym, na czym się zna, jest znakomicie. Ale im dalej w las, tym trudniej przychodziło mi przebrnąć następną stronę. Odniosłem wrażenie, że jako felietonista ten gość po prostu nie ma za wiele do powiedzenia.

Zdecydowanie nieudana kontynuacja "Galerii Złamanych Piór". Poza tym, większą część zbioru obejmuję wątpliwej jakości publicystyka na wszystkie możliwe tematy, co nie ma nic wspólnego z pierwotnym zamysłem.

Trzymać się z dala.

Zdecydowanie nieudana kontynuacja "Galerii Złamanych Piór". Poza tym, większą część zbioru obejmuję wątpliwej jakości publicystyka na wszystkie możliwe tematy, co nie ma nic wspólnego z pierwotnym zamysłem.

Trzymać się z dala.