Książki z wydawnictwa Spectrum z założenia nie są łatwe, lecz ta co oczywiste naszpikowana rozmaitymi faktami nie odstrasza hermetycznym językiem, zrozumiałym tylko dla specjalistów tematyki.
"Szkice z dziejów anarchizmu" poza tym, że drobiazgowo traktują tematykę, począwszy od założeń ideologicznych, definicji, stosunku anarchizmu do sztuki, kościoła, rodziny, rozumu czy państwa przedstawiają rozwój tego ruchu nie tylko na starym kontynencie, ale także w państwie jankesów.
Ramy czasowe to oczywiście przede wszystkim druga połowa XIX wieku, a także wiek XX ( w zasadzie można byłoby zakończyć na 1914 roku poza Półwyspem Iberyjskim).
W lekturze znajdujemy główne postaci tego ruchu, że wymienię tylko Prounhona, Bakunina, Kropotkina, Sorela, Malatestę, Tołstoja czy Godman. Bardzo skrupulatnie przedstawione zostają postulaty tego dużego ruchu społecznego, liczne zniekształcenia i uproszczenia w przekazie wydostającym się na zewnątrz (często bardzo krzywdzące), czego dowodem będzie odejście od tak zwanego bandytyzmu ideowego po procesie trzydziestu do mniej drastycznych środków propagowania swojej idei.
Liczne przykłady, tytuły pism, ogólne przedstawienie sytuacji społeczno-politycznej, relacje zachodzące pomiędzy ludźmi spod czarno-czerwonego sztandaru, którego hasłem jest "Żadnego Boga, żadnego pana", a marksistami w Międzynarodówce dają jasny i zrozumiały obraz ówczesnej sytuacji.
Godna polecenia, owa tematyka zainteresowała mnie na tyle, że od razu sięgnąłem po inną tego typu pozycję mianowicie "Ruch anarchistyczny w Europie Zachodeniej 1870-1914".

Książki z wydawnictwa Spectrum z założenia nie są łatwe, lecz ta co oczywiste naszpikowana rozmaitymi faktami nie odstrasza hermetycznym językiem, zrozumiałym tylko dla specjalistów tematyki.
"Szkice z dziejów anarchizmu" poza tym, że drobiazgowo traktują tematykę, począwszy od założeń ideologicznych, definicji, stosunku anarchizmu do sztuki, kościoła, rodziny, rozumu czy...