Audiobook, czyta Jacek Kiss.

Chciałbym na temat tej książki napisać więcej, ale napiszę bardzo mało, ale to się dopiero wyjaśni.
Spodziewałem się czegoś zupełnie innego: jakichś zabawnych wspominek estradowca, czegoś w rodzaju ostatnio słuchanych książek Jacka Fedorowicza. A dostałem coś zupełnie innego: zbiór dość krótkich felietonów z czasopisma "Charaktery" (nigdy nie czytałem, ale kilka razy widziałem na półkach). Felietony faktycznie są trochę zabawne, ale tylko pozornie jest to lektura rozrywkowa. W rzeczywistość są to dość głębokie przemyślenia na temat tego, co ludzie uważają potocznie za prawdę, jak dają się oszukiwać i jak chcą być oszukiwani.

Taki przykład przemyślenia: Istnieje obecnie tak dużo różnych mediów przekazujących informacje w sposób selektywny, że każdy człowiek może dobrać sobie takie źródło informacji, które będzie potwierdzać jego poglądy i oczekiwania. W rezultacie, choć jest wolność medialna, ludzie wiedzą coraz mniej i coraz mniej jest rzeczywistej wymiany myśli i poglądów.

:-(

Aż sprawdziłem przed chwilą z którego roku ta książka. Szok! Z 1999! A miałem wrażenie słuchając, że autor komentuje bieżące wydarzenia!

Na ale... książka... niestety to nie była. Był to audiobook. Nie mogłem nic zaznaczyć, trudno było wracać do trudniejszych fragmentów. A do tego w tym przypadku lektor wręcz dosłownie "cedził słowa". Czytał tak wolno i robił takie przerwy pomiędzy słowami, że mi myśl ulatywała gdzieś indziej.
Muszę kiedyś wrócić do tej książki w postaci papierowej. Ale z góry ją polecam!

Audiobook, czyta Jacek Kiss.

Chciałbym na temat tej książki napisać więcej, ale napiszę bardzo mało, ale to się dopiero wyjaśni.
Spodziewałem się czegoś zupełnie innego: jakichś zabawnych wspominek estradowca, czegoś w rodzaju ostatnio słuchanych książek Jacka Fedorowicza. A dostałem coś zupełnie innego: zbiór dość krótkich felietonów z czasopisma "Charaktery" (nigdy...

Samo życie ,czasami śmieszne ,a czasami nie.Zaglądam w chwilach ,gdy absurd polskiej codzienności osiąga szczyt.

Samo życie ,czasami śmieszne ,a czasami nie.Zaglądam w chwilach ,gdy absurd polskiej codzienności osiąga szczyt.

„Szkice z filozofii potocznej” z pewnością znajdą pewną grupę swoich amatorów ponieważ jest to pozycja, która może się mieścić w wielu kategoriach. Jest to pewnie spowodowane, samym punktem widzenia a jednocześnie słowiańską duszą, naukową wiedzą, oraz ciętą ripostą Aloszy Awdiejewa. Ta książka jest zbiorem krótkich felietonów, traktujących o zwyczajnych ludzkich i sprawach, oprawionych wspaniałymi rysunkami Janusza Kapusty. Ale ci którzy myślą, że znajdą tu samo moralizatorstwo mogą się pomylić. Ja wyróżniłabym kilka sfer, których można się doszukać i o których warto wspomnieć.

Rysunki Janusza Kapusty
Nie spotkałam do tej pory (oprócz komiksów) publikacji w której rysunek miałby tak naprowadzające znaczenie na dalszą treść jak tutaj. Obrazek znajduje się przed większością rozdziałów i ma uderzyć swoją dwuznacznością i skłonić do przemyśleń co też może się znajdować na następnej stronie.

Cytaty ludzi
Gdy już nasycimy się wizją w dalszą część wprowadza nas cytat. Dobrze wiemy na co możemy trafić bo znamy tytuł rozdziału ale musimy nagle przejść z wizji na „odczucie głębszych myśli”. Te krótkie przytaczane słowa, są w jakiś sposób cudownie dobrze dobrane. Nie zawsze możemy jednak dokładnie stwierdzić kto je wypowiedział, ale w tym miejscu wydaje się to niekonieczne, gdyż te wyrazy mają nas jedynie wprowadzić w dalszą treść.

Filozofia dla ludzi z humorem
W końcu przychodzi czas na część właściwą rozdziału, czyli przekonania. Od razu można rozpoznać,że nie jest to książka tylko dla studentów filozofii, ale i dla zwykłych zjadaczy chleba. Nic nie jest tu wyszukane i górnolotne, a raczej proste i codzienne. Chwilami dochodziłam do wniosku, że autor zna moje otoczenie i o nim pisze, i to nie tylko w poważnych słowach ale i przy użyciu dowcipów oraz opowiastek odzierając nas wszystkich z wad i słabostek. Ciekawe jest to, że Awdiejew potrafi śmiać się też z siebie. Często Alosza ma dosyć nietypowe przekonania, które potrafi w ciekawy sposób przekazać.

Podsumowanie
Ogólnie książka nie jest do czytania na jeden raz, gdyż ma w sobie fajne rysunki, a przede wszystkim mądre słowa zaczerpnięte z otoczenia i dobre dowcipy. Książka dla tych którzy wolą się śmiać z rzeczywistości, niż z udawanych skeczy.

„Szkice z filozofii potocznej” z pewnością znajdą pewną grupę swoich amatorów ponieważ jest to pozycja, która może się mieścić w wielu kategoriach. Jest to pewnie spowodowane, samym punktem widzenia a jednocześnie słowiańską duszą, naukową wiedzą, oraz ciętą ripostą Aloszy Awdiejewa. Ta książka jest zbiorem krótkich felietonów, traktujących o zwyczajnych ludzkich i...