Będę wrednym zgredem, ale muszę to napisać: książka mi się nie podobała. Kilka razy główny bohater doprowadził mnie do szału. Toż to psychopata!!! Zaraz podam argumenty: sadystycznie lubuje się w powolnym zgniataniu chrząszczy (nie tylko szkodników, ale też biedronek) i nawet próbuje dzieci tym zarazić; à propos dzieci, zamyka je za karę w piwnicy i jeszcze zapomina wypuścić; miesza z błotem młodzieńca, który darzy go podziwem; co więcej, kiedy ten go odwiedza, stary szuka bata, żeby go wychłostać; kompletnie nie liczy się z uczuciami córek. No i co z tego, że jest geniuszem, kiedy jest po prostu odrażający.

Wiem, że można doszukiwać się w tej opowieści muzyki, ale nawet słuchana w tle gra na violi da gamba w wykonaniu samego Jordi'ego Savalla nie potrafiła zmienić moich odczuć. Jeśli ktoś ma depresję i chce ją pogłębić, to zachęcam do lektury "Wszystkich poranków świata".

Zgodzę się z jednym z przedmówców: świetny tytuł. Jak dla mnie niestety, tylko tyle.

Będę wrednym zgredem, ale muszę to napisać: książka mi się nie podobała. Kilka razy główny bohater doprowadził mnie do szału. Toż to psychopata!!! Zaraz podam argumenty: sadystycznie lubuje się w powolnym zgniataniu chrząszczy (nie tylko szkodników, ale też biedronek) i nawet próbuje dzieci tym zarazić; à propos dzieci, zamyka je za karę w piwnicy i jeszcze zapomina...