Jej bohaterkami są dwie kobiety po przejściach – młoda malarka Rebeka i emerytowana prawniczka Abigail. Obydwie, uciekając od problemów, znajdują schronienie na wyspie Pawleys w Południowej Karolinie, którą traktują jako odskocznię od koszmaru dotychczasowego życia. Abigail chce zapomnieć o śmierci syna i męża, natomiast Rebeka o upokorzeniach doznanych od niewiernego męża Nata i buntowanych przez niego dzieci.

Pojawia się także wątek gejowski. Moim zdaniem gej należy po najsympatyczniejszych postaci. Jest również motyw kobiety uwalniającej się z męskiego szowinizmu, a także portret samca - "gada".

Akcja książki jest wartka, a zdarzenia relacjonowane są z różnych punktów widzenia, przez różnych narratorów – bohaterów powieści, przez co bardzo wzbogaca ich wzajemnie kreślone portrety. Pojawia się lekka ironia, liczne dialogi, miłość i gniew, poczucie winy i przebaczenie, pozorna świeżość młodości i pozorne więdnięcie dojrzałej wiekiem kobiety. Ta optymistyczna, budująca powieść napisana ładnym językiem, z dużym poczuciem humoru i znajomością psychiki ludzi. Osoby dramatu odbywają podróż wgłęb siebie i wyciągają z niej właściwe wnioski. Autorka pragnęła ukazać wartości, które powinny być traktowane priorytetowo we współczesnym świecie opanowanym przez komercję, hedonizm i blichtr. Bowiem przyjaźń, miłość i empatia, którymi przesiąknięta jest fabuła książki, to ponadczasowe symbole łączące ludzi i czyniące ich życie lepszym i pełniejszym.
Polecam, bo naprawdę warto przeczytać!

Jej bohaterkami są dwie kobiety po przejściach – młoda malarka Rebeka i emerytowana prawniczka Abigail. Obydwie, uciekając od problemów, znajdują schronienie na wyspie Pawleys w Południowej Karolinie, którą traktują jako odskocznię od koszmaru dotychczasowego życia. Abigail chce zapomnieć o śmierci syna i męża, natomiast Rebeka o upokorzeniach doznanych od niewiernego męża...