Książkę tę idealnie opisuje jej oryginalny tytuł: „The Romance of Archeology”. Otrzymujemy bardzo ciekawe dzieło traktujące o misjach archeologicznych na terenie Bliskiego Wschodu. Autor, Wiliam Henry Boulton, opisuje głównie odkrycia na przełomie XIX i XX wieku (sama książka została wydana w 1930 roku). Boulton skupia się na ekspedycjach brytyjskich, częściowo francuskich i amerykańskich. Na kartach książki przyjdzie nam zwiedzić takie miejsca jak Egipt, Asyria, Palestyna, Pompeje czy Kreta. Język, którym posługuje się autor jest zrozumiały dla laika, to wielki plus. Mogłoby się wydawać, że archeologia to nudne przytaczanie suchych faktów. Nic bardziej mylnego! Styl i forma tego „romansu” czasami przypominają powieść przygodową. Dlatego właśnie, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Razem z archeologami penetrujemy starożytne grobowce i znajdujemy wspaniałe skarby kultury. Całości dopełniają liczne ryciny, fotografie i fragmenty starożytnych tekstów – zwykle poezji, hymnów czy po prostu listów.

Polskie wydanie z 1962 roku zostało wzbogacone o przedmowę oraz posłowie polskiego archeologa i egiptologa Kazimierza Michałowskiego. W posłowiu opisane są polskie misje archeologiczne z lat 50 i 60 XX wieku. Sam Michałowski brał w nich udział, mamy więc skrótową relację z pierwszej ręki. Ostatnie zdania pisane są w grudniu 1961 roku – ważą się wtedy losy zabytków Abu Simbel położonych w Egipcie, w związku z budową Wysokiej Tamy Asuańskiej. Rząd Egipski ma do wyboru trzy konkurencyjne projekty ratunkowe: francuski, włoski i… polski. Niestety żeby przekonać się o finale tej historii musimy sięgnąć do innych źródeł: Internetu bądź literatury.

Książkę tę idealnie opisuje jej oryginalny tytuł: „The Romance of Archeology”. Otrzymujemy bardzo ciekawe dzieło traktujące o misjach archeologicznych na terenie Bliskiego Wschodu. Autor, Wiliam Henry Boulton, opisuje głównie odkrycia na przełomie XIX i XX wieku (sama książka została wydana w 1930 roku). Boulton skupia się na ekspedycjach brytyjskich, częściowo francuskich...