Cztery zagmatwane historie i jeden detektyw, Jackson Brodie zmagający się ich rozwiązaniem.Każda z nich ciekawa, zagadkowo zakończona, na pierwszy rzut oka trudna wręcz nie możliwa do rozwiązania.
Początkowo wkraczamy w 1970 rok, do sześcioosobowej rodziny. Tata Victor, zagubiony, małomówny matematyk, nie znoszący swoich córek. Mama Rosemary, znerwicowana, często krzycząca, opiekująca się czterema pociechami. Dziewczynki, każda z innym temperamentem.Sylvia, najstarsza, gapowata, niezdarna, cyniczna, Amelia, wrażliwa, ale zagubiona, Julia, piękna,odważna i Olivia, najmłodsze słoneczko, najbardziej ukochane przez Rosemary. Właśnie Ona jest główną bohaterką tej historii, bo spędzając noc wraz z Amelią pod namiotem, w przydomowym ogródku znika. Kto ja porwał i dlaczego?

Kolejna opowieść toczy się w 1994 roku. Theo, chorobliwie otyły współwłaściciel kancelarii prawnej, wdowiec, ojciec dwóch dorosłych córek Jennifer i Laury. Jennifer studiowała medycynę w Londynie, a Laura cały czas był jeszcze pod jego okiem. Theo bardzo bał się o Laurę, dlatego w trosce o jej bezpieczeństwo zaproponował córce pracę u siebie w biurze.
Z miłości i troski o ojca Laura przyjęła ją. Niestety za tę decyzję zapłacili oboje ogromną cenę.Laura ginie z rąk szaleńca, który w czasie pracy rani ją nożem w klatkę piersiową. Umiera w ramionach ojca. Dlaczego? Kim był
szaleniec? Przypadkowym furiatem, czy kimś, kto chciał się zemścić?

Trzecia historia ma miejsce w 1979 roku. Michelle ma 18 lat i jest młodą żona i mamą. Niestety nie jest zadowolona ze swojego życia u boku męża Keitha „wieśniaka buraka, stukniętego kartoflojada” Żałowała, że nie usunęła ciąży i nie poszła na studia. Dbając o córeczkę i dom w wolnych chwilach uczyła się. Wstawała codziennie coraz wcześniej, żeby „wywieźć czas w pole”, by zdążyć wszystko perfekcyjnie zrobić. Lecz pewnego dnia nie wytrzymała, wpadła w szał widząc jak mąż nie szanuje jej starań. Co się stało? Jaki był finał tej historii?

Czwarta historia dzieje się 2004 roku. To historia życia naszego detektywa Jacksona, jego byłej żony Josie i córeczki Marlee. Jackson na zlecenie zazdrosnego męża śledzi piękną Nicolę.

Pewnego dnia otrzymuje kolejne zlecenia i nasze wszystkie historie zaczynają się ze sobą łączyć,wydarzenia się przeplatają i rzeczywiście można się w nich nieco pogubić. Jednak dla mnie czytanie tej powieści było nie lada gratką i wielkim wyzwaniem. Pochłaniałam z wielkim zainteresowaniem kolejne wydarzenia i była niezmiernie ciekawa zakończenia każdej z tej historii.

Było to moje pierwsze spotkanie z prozą Kate Atkinson i jestem zauroczona jej stylem. Ta książka to nie czysty kryminał. To powieść obyczajowa, opisująca dzieje poszczególnych rodzin. Autorka z wielką skrupulatnością, dbając o najmniejsze szczegóły przedstawia wszystkie wydarzenia. Perfekcyjnie, precyzyjnie, wyraziście analizuje każdą z postaci. Czytając miała uczucie jakbym znała poszczególne osoby z życia, a nie tylko ze stron książki. Dodatkiem do tego wszystkiego jest wplecenie kolejnych wątków kryminalnych, które dodają smaczku całości i sprawiają, że książka jest jeszcze ciekawsza i emocjonująca.
Wiem, że różne są oceny dotyczące tej lektury, niektóre bardzo surowe. Jednak dla mnie spotkanie z „Zagadkami przeszłości” było ciekawym, bardzo pozytywnym doświadczeniem. Mnie ta powieść nie nużyła, nie nudziła.

Cztery zagmatwane historie i jeden detektyw, Jackson Brodie zmagający się ich rozwiązaniem.Każda z nich ciekawa, zagadkowo zakończona, na pierwszy rzut oka trudna wręcz nie możliwa do rozwiązania.
Początkowo wkraczamy w 1970 rok, do sześcioosobowej rodziny. Tata Victor, zagubiony, małomówny matematyk, nie znoszący swoich córek. Mama Rosemary, znerwicowana, często...