Ósemka za to co mi się w książce podobało, niestety są momenty słabe i wątpliwe. Wspaniale opisy małego miasteczka, ogródki, uliczki, knajpy, starzy ludzie, fabryczka, gospodyni i fajna główna bohaterka. Historia miłosna taka sobie, ale ujdzie, bo nie ma niepotrzebnych momentów, jak to jest obecnie. Najsłabszy to rejs statkiem i wątpliwy motyw rozliczenia. Zdecydowanie pierwsza połowa książki lepsza.

Ósemka za to co mi się w książce podobało, niestety są momenty słabe i wątpliwe. Wspaniale opisy małego miasteczka, ogródki, uliczki, knajpy, starzy ludzie, fabryczka, gospodyni i fajna główna bohaterka. Historia miłosna taka sobie, ale ujdzie, bo nie ma niepotrzebnych momentów, jak to jest obecnie. Najsłabszy to rejs statkiem i wątpliwy motyw rozliczenia. Zdecydowanie...

To ostatnia książka jaką przeczytałam nad morze i opowiada też o morzu oraz o narodzinach miłości. Dorota, doktorantka prowadzi badawcze, na Wybrzeżu i ma też postanowienie, że nigdy w życiu nie zwiąże się z mężczyzną, który tak, jak jej ojciec większość czasu spędza na morzu, tymczasem na jej drodze pojawia się Dominik i postanowienie wcale nie jest takie oczywiste. Polecam.

To ostatnia książka jaką przeczytałam nad morze i opowiada też o morzu oraz o narodzinach miłości. Dorota, doktorantka prowadzi badawcze, na Wybrzeżu i ma też postanowienie, że nigdy w życiu nie zwiąże się z mężczyzną, który tak, jak jej ojciec większość czasu spędza na morzu, tymczasem na jej drodze pojawia się Dominik i postanowienie wcale nie jest takie oczywiste....

Zatoka śpiewających traw to powieść o narodzinach miłości. Dorota, świeżo upieczona doktorantka, prowadzi na Wybrzeżu poważne prace badawcze. Poznaje mieszkającego po sąsiedzku Dominika, intrygującego kapitana kutra rybackiego. Coraz bliższa znajomość sprawia, że Dorotą zaczynają targać wewnętrzne sprzeczności. Jako młoda dziewczyna podjęła postanowienie, że nigdy w życiu nie zwiąże się z mężczyzną, który- jak jej ojciec- większość czasu spędza na morzu. Czy wytrwa w postanowieniu, czy też podda się sile uczucia?
Jak widać miłość jest silniejsza niż wszelkie postanowienia.

Zatoka śpiewających traw to powieść o narodzinach miłości. Dorota, świeżo upieczona doktorantka, prowadzi na Wybrzeżu poważne prace badawcze. Poznaje mieszkającego po sąsiedzku Dominika, intrygującego kapitana kutra rybackiego. Coraz bliższa znajomość sprawia, że Dorotą zaczynają targać wewnętrzne sprzeczności. Jako młoda dziewczyna podjęła postanowienie, że nigdy w życiu...

Początek lat 60. Dorota, ambitna dwudziestokilkuletnia dziewczyna, świeżo upieczona magister inżynier przyjeżdża pracować naukowo do małej miejscowości nad morzem. Ma prowadzić badania nad produkcją z bałtyckich wodorostów agar-agaru - substancji żelującej wykorzystywanej powszechnie w przemyśle cukierniczym. Początki oczywiście nie są łatwe, biorąc pod uwagę sytuację polityczno-ekonomiczną w ówczesnej Polsce, brak lub trudność z dostępem do wielu akcesoriów i sprzętu laboratoryjnego czy artykułów naukowych. Tak zaczyna się przygoda Doroty. Dla mnie bardziej interesujące były wątki związane z pracą Doroty, niż wątek miłosny, który tutaj był taki trochę nijaki.

Czytając tę książkę poczułam duży sentyment. Pomyślałam sobie, że przecież tak musieli zaczynać swoją karierę naukową moi profesorowie chemicy, dziś 70-80 latkowie. Jeszcze większy sentyment poczułam, kiedy wyobraziłam sobie ten cały sprzęt, którego musiała używać w swojej pracy Dorota. Miałam okazję widzieć podobne relikty przeszłości, które zajmowały miejsce w Zakładzie i tylko kurzyły się, ale nikt nie miał odwagi się ich pozbyć. Kolejne przyspieszenie bicia serca, gdy Dorota pojechała reklamować swój agar-agar do największych nadmorskich zakładów farmaceutycznych, chociaż z nazwy nie wymienionych, ale tak dobrze mi znanych. I jeszcze ta atmosfera tamtych lat. Odczucia niesamowite.

Początek lat 60. Dorota, ambitna dwudziestokilkuletnia dziewczyna, świeżo upieczona magister inżynier przyjeżdża pracować naukowo do małej miejscowości nad morzem. Ma prowadzić badania nad produkcją z bałtyckich wodorostów agar-agaru - substancji żelującej wykorzystywanej powszechnie w przemyśle cukierniczym. Początki oczywiście nie są łatwe, biorąc pod uwagę sytuację...

"Wszystkie niepokoje są po to, żeby ludzie lepiej rozumieli cenę pewnych rzeczy".
Fleszarowa-Muskat S. "Zatoka śpiewających traw", Wydawnictwo Oskar, Gdańsk, 2011, s.236.

Książki Fleszarowej- Muskat pamiętam z okresu dorastania. Jedną z nich dostałam wtedy w prezencie. Po latach nabrałam chęci by przypomnieć sobie klimat i styl, odświeżyć nieco historię tamtego okresu ;)

No cóż, nikt tak już dzisiaj nie pisze.
Nostalgicznie, tęsknie, spokojnie. Ładnym językiem, przejmująco.
Jak widać, nie wszystko trzeba wypisać aby zostało odczytane.
Mnie się podobało. Polecam.

"Wszystkie niepokoje są po to, żeby ludzie lepiej rozumieli cenę pewnych rzeczy".
Fleszarowa-Muskat S. "Zatoka śpiewających traw", Wydawnictwo Oskar, Gdańsk, 2011, s.236.

Książki Fleszarowej- Muskat pamiętam z okresu dorastania. Jedną z nich dostałam wtedy w prezencie. Po latach nabrałam chęci by przypomnieć sobie klimat i styl, odświeżyć nieco historię tamtego okresu...

Okładka
co łowić
skąd
od znajomej z LC
moja opinia
VBardzo dobry romans.Szybko się czyta,mamy tu choćby Hong Kong.
Czasem smutna.

Okładka
co łowić
skąd
od znajomej z LC
moja opinia
VBardzo dobry romans.Szybko się czyta,mamy tu choćby Hong Kong.
Czasem smutna.

Nie... absolutnie nie moj styl. CZytalam ta ksiazke chyba pol roku i na niej poprzestne.

Nie... absolutnie nie moj styl. CZytalam ta ksiazke chyba pol roku i na niej poprzestne.

Czy ta powieść zalicza się do obyczajówek? Jeśli tak, to pierwszy raz od X lat przeczytałam obyczajówkę (zazwyczaj czytam sf/fantasy/postapo)i - o, zgrozo! - podobało mi się! Być może tym, co mnie urzekło, była ta tęsknota, tak pięknie opisana w książce - tęsknota za ciepłem, domem, uczuciem; tęsknota starego wilka morskiego za lądem; tęsknota połączona z miłością.

Bardzo ładna była ta książka. Była to też pierwsza powieść autorki, z którą miałam przyjemność się spotkać. I chyba będzie to ostatnia, jako, że to pierwsze zawsze jest najlepsze, a później tylko jest rozczarowanie, że te pozostałe książki już nie robią takiego wrażenia jak ta pierwsza właśnie.

Polecam bardzo!

Czy ta powieść zalicza się do obyczajówek? Jeśli tak, to pierwszy raz od X lat przeczytałam obyczajówkę (zazwyczaj czytam sf/fantasy/postapo)i - o, zgrozo! - podobało mi się! Być może tym, co mnie urzekło, była ta tęsknota, tak pięknie opisana w książce - tęsknota za ciepłem, domem, uczuciem; tęsknota starego wilka morskiego za lądem; tęsknota połączona z miłością.

Bardzo...

Kilka miesięcy czekania, żeby przez dwa tygodnie cieszyć się Jego bliskością. Główna bohaterka nie chce takiego życia dla siebie, ale czy tak naprawdę można się odwrócić plecami od szczęścia, nawet krótkiego ?

Kilka miesięcy czekania, żeby przez dwa tygodnie cieszyć się Jego bliskością. Główna bohaterka nie chce takiego życia dla siebie, ale czy tak naprawdę można się odwrócić plecami od szczęścia, nawet krótkiego ?

Akcja toczy się w sumie nad morzem (podobnie jak pierwszy tom, ale to dwie rożne książki, inni bohaterowie, inna historia),więc bardzo dobrze się ją czytało w drodze powrotnej znad morza (w większej części przeczytałam ją właśnie w drodze)

Zarówno treść, język, jak i bohaterowie i historia opisana super

Lektura o rodzącej się miłości, ale to nie romans, bo miłość jest w tle opisana, nie na pierwszym planie

Akcja toczy się w sumie nad morzem (podobnie jak pierwszy tom, ale to dwie rożne książki, inni bohaterowie, inna historia),więc bardzo dobrze się ją czytało w drodze powrotnej znad morza (w większej części przeczytałam ją właśnie w drodze)

Zarówno treść, język, jak i bohaterowie i historia opisana super

Lektura o rodzącej się miłości, ale to nie romans, bo miłość jest w...