rozwińzwiń

Siostrzane uczucia

Okładka książki Siostrzane uczucia Małgorzata Domagalik
Okładka książki Siostrzane uczucia
Małgorzata Domagalik Wydawnictwo: W.A.B. reportaż
216 str. 3 godz. 36 min.
Kategoria:
reportaż
Wydawnictwo:
W.A.B.
Data wydania:
2008-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2008-01-01
Liczba stron:
216
Czas czytania
3 godz. 36 min.
Język:
polski
ISBN:
9788374145251
Tagi:
Siostrzane uczucia
Średnia ocen

5,7 5,7 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki W grze Jerzy Brzęczek, Małgorzata Domagalik
Ocena 3,2
W grze Jerzy Brzęczek, Mał...
Okładka książki Kuba. Dogrywka 2015-2018 Jakub Błaszczykowski, Małgorzata Domagalik
Ocena 7,5
Kuba. Dogrywka... Jakub Błaszczykowsk...
Okładka książki Kuba. Autobiografia Jakub Błaszczykowski, Małgorzata Domagalik
Ocena 7,0
Kuba. Autobiog... Jakub Błaszczykowsk...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
5,7 / 10
69 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
469
68

Na półkach:

Mądre książki pochodzą od mądrych pisarzy. Jaka powinna być Kobieta XXI w. ? Skrajna feministka czy potulna „żona przy mężu” :-) A może jakiś złoty środek? Czy feminizm nie jest zbytnio zniekształcony i wynaturzony w swojej stereotypowej opinii. Czy kobiety które pragną zarabiać tyle ile mężczyźni aby godnie przeżyć i mieć zapewnioną godną (nie głodową) emeryturę, nie musieć odrabiać nadgodzin i pracować dwa razy ciężej aby zauważono ich wartość i nie łamano ich praw to skrajne feministki? Stereotypy, schematy, prawidła i to co wypada.... Od dziecka uczone aby być ciche, pokorne i podążać ścieżką oczekiwań innych. Czy to jest droga do szczęścia i spełnienia? A może raczej do samodestrukcji, okaleczania psychiki, wachlarza kompleksów i ukrywania swojej kobiecości czy też wrażliwości. Czy mamy prawo do szczęścia i wyboru? Szukając złotego środka kobieta powinna być po prostu sobą, słuchać swojej duszy i serca. Stawać do wyścigu tylko z same ze sobą. Książka porusza też kwestie kobiecej solidarności której tak mało. W rzeczywistości to mężczyźni częściej wykazują „siostrzane'' uczucia i solidarność względem siebie. Niestety brak szacunku i pogarda jest zauważalna szczególnie u kobiet na wyższych szczeblach kariery, gdzie często dają innym „siostrom” (a czasem i nie tylko siostrom) do zrozumienia, że nie są tak dobre jak one. To zjawisko jest szeroko opisywane i obszernie tłumaczone przez wielu psychologów. W Polsce hejt, brak szacunku, wdzięczności, zawiść, zazdrość i wiele innych mało pozytywnych uczuć to szczególny problem i myślę, że warto mówić głośno o tych sprawach. Szansa dla kobiet to spojrzenie w głąb siebie, odszukanie połączenia ze swoją siłą i mądrością życiową. „Siostrzane uczucia” równa się po prostu empatia. Bo mądra i silna kobieta wspiera a nie zwalcza. Ciekawa książka poruszająca ważny temat. Pani Małgosiu – czekamy na kolejne :-)

Mądre książki pochodzą od mądrych pisarzy. Jaka powinna być Kobieta XXI w. ? Skrajna feministka czy potulna „żona przy mężu” :-) A może jakiś złoty środek? Czy feminizm nie jest zbytnio zniekształcony i wynaturzony w swojej stereotypowej opinii. Czy kobiety które pragną zarabiać tyle ile mężczyźni aby godnie przeżyć i mieć zapewnioną godną (nie głodową) emeryturę, nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1437
1411

Na półkach:

Jak nie lubię autorki, tak muszę przyznać, że ta książka się jej świetnie udała.
Nie lubię literatury feministycznej, z reguły jest agresywna, stereotypowa i zakłada, że owszem, mogę nie chcieć mieć dzieci, mogę chodzić w spodniach, mogę grać w gry, mogę być programistką. Ale prawa do bycia próżną i nader zadowoloną z fajnego biustu, fajnych włosów, fajnych ust to już nie, nie wolno. Nie wolno chcieć i nie wolno lubić podobać się mężczyznom! Tu jest inaczej, przede wszystkim czuję, że zamysł jest taki, że mogę wszystko to, co chcę i podoba mi się to.
W książce nie ma zbyt wielu konkretów (ale lanie wody to to nie jest, bardziej treści uniwersalne),ale za to czyta się szybko, osobiście nie mogłam się oderwać, 100% treści w treści, żadnego bajdurzenia (Jezu co ten klocuch),wszystko to, co chciałam przeczytać. Miło mi, należę do grona kobiet, które szczęśliwie żyją jak chcą. Na przekór rodzicom mam tatuaże, na przekór innym słucham metalu, a na przekór jeszcze innym lubię ładnie wyglądać i mieć kolorowe paznokcie!
Kilka świetnych odniesień literackich, bardziej mi przypomniały niż pokazały, że mam przeczytać "Kolor purpury" i kilka innych ważnych. Również dużo mądrych słów, własnych lub cudzych autorka nam serwuje, np. "Nie ma kobiety, która nie dokonałaby aborcji we własnej głowie". No fajne, fajne.

Jak nie lubię autorki, tak muszę przyznać, że ta książka się jej świetnie udała.
Nie lubię literatury feministycznej, z reguły jest agresywna, stereotypowa i zakłada, że owszem, mogę nie chcieć mieć dzieci, mogę chodzić w spodniach, mogę grać w gry, mogę być programistką. Ale prawa do bycia próżną i nader zadowoloną z fajnego biustu, fajnych włosów, fajnych ust to już nie,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1458
908

Na półkach:

taka sobie - dużo banałów i ogólników; generalnie o braku kobiecej solidarności, nieco za mało co robić by ją w nas rozbudzić

taka sobie - dużo banałów i ogólników; generalnie o braku kobiecej solidarności, nieco za mało co robić by ją w nas rozbudzić

Pokaż mimo to

avatar
255
79

Na półkach: ,

MASAKRA. Niby krótka, ale wcale nie jest konkretna.

MASAKRA. Niby krótka, ale wcale nie jest konkretna.

Pokaż mimo to

avatar
136
43

Na półkach: ,

Książka, która wywarła nam mnie wrażenie. Mówiąca o tym jak traktują się wzajemnie kobiety a powinno być inaczej powinnyśmy się wspierać bo niestety dalej mężczyźni mają więcej praw. Domagalik napisała dobra książkę.

Książka, która wywarła nam mnie wrażenie. Mówiąca o tym jak traktują się wzajemnie kobiety a powinno być inaczej powinnyśmy się wspierać bo niestety dalej mężczyźni mają więcej praw. Domagalik napisała dobra książkę.

Pokaż mimo to

avatar
757
680

Na półkach: ,

Bardzo pozytywna i wartościowa książka!

Bardzo pozytywna i wartościowa książka!

Pokaż mimo to

avatar
572
295

Na półkach: ,

Czy wypada o książce napisać "przeleciałam" ją?
Tak więc przeleciałam Panią Domagalik. Nigdy nie darzyłam jej twórczości szczególną sympatią (z ciekawości jednak zaglądnęłam).
Jedno zdanie zwróciło moją uwagę '"nikt nie zadba o ciebie lepiej niż ty sama "-biorę;)
Druga poruszona kwestia, to brak solidarności, życzliwości, wsparcia między kobietami. A jeśli już chodzi o względy tego samego mężczyzny, kobiety są w stanie oczy sobie wydrapać, posunąć się do najpodlejszych zachowań. A mężczyzna wychodzi z tego starcia jako anioł, jako skrzywdzony chłopczyk potrzebujący opieki. Czy nie warto odwołać się w takich sytuacjach do kobiecej solidarności, do kobiecych "uczuć siostrzanych"?

Czy wypada o książce napisać "przeleciałam" ją?
Tak więc przeleciałam Panią Domagalik. Nigdy nie darzyłam jej twórczości szczególną sympatią (z ciekawości jednak zaglądnęłam).
Jedno zdanie zwróciło moją uwagę '"nikt nie zadba o ciebie lepiej niż ty sama "-biorę;)
Druga poruszona kwestia, to brak solidarności, życzliwości, wsparcia między kobietami. A jeśli już chodzi o...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2521
500

Na półkach: ,

"Siostrzane uczucia" nie zachwyciły mnie, nie powaliły na kolana, spodziewałam się czegoś mocniejszego, czegoś bardziej oświecającego, czegoś... nie wiem jak to dokładnie określić. Ale znam także powód swojego rozczarowania. Dla mnie po prostu to, co autorka objawia w książce – to nie jest żadne objawienie. To coś normalnego, coś czego nigdy nie poddawałam w wątpliwość. Zdrowy egoizm? Zadbanie o siebie? O swój rozwój? Pozostawienie sobie przestrzeni osobistej? Niepoświęcanie siebie w całości mężczyźnie? Nieczynienie z niego króla naszego życia? Nic nowego.
Mimo że książka ta nie wniosła zbyt wiele do mojego osobistego życia, do moich przekonań, mimo że dla mnie nie jest to pozycja, którą postawię na półce książek tych niezapomnianych, to doceniam zamysł autorki i właściwie to doceniam całą tę książkę. Bo ile jest takich kobiet, które są nieświadome tego, do czego mają prawo, czego mogą żądać i oczekiwać od życia, od samych siebie i od innych...
Książka jest napisana w formie dialogu z jedną z takich kobiet – w formie listów i odpowiedzi na nie. Taki spokojny i bardzo dyskretny dialog. Jak rozmowa przy ciepłej herbacie dwóch przyjaciółek, gdzie nie ma odczucia gwałcenia osobowości, jest tylko kojąca rozmowa, kojąca, spokojna, podszyta rozsądkiem. To książka dla tych kobiet, które zagubione w pogoni za wpojonymi ideałami matki, żony kochanki – czyli kochanki idealnej – zagubiły siebie same i nie potrafią tego odzyskać, wciśnięte w ramy życia, czasem zapędzone w kozi róg. To książka także dla tych kobiet, które w staraniach by uszczęśliwić mężczyznę, zapomniały, że one też mają prawo do szczęścia, zapomniały, że by kogoś uczynić szczęśliwym, najpierw trzeba być szczęśliwą z samą sobą. To książka dla kobiet, które złożyły siebie na ołtarzu poświęceń i miłości – wcale nie do siebie. Mam szczęście, że nie znalazłam tam mojego odbicia...

"Siostrzane uczucia" nie zachwyciły mnie, nie powaliły na kolana, spodziewałam się czegoś mocniejszego, czegoś bardziej oświecającego, czegoś... nie wiem jak to dokładnie określić. Ale znam także powód swojego rozczarowania. Dla mnie po prostu to, co autorka objawia w książce – to nie jest żadne objawienie. To coś normalnego, coś czego nigdy nie poddawałam w wątpliwość....

więcej Pokaż mimo to

avatar
3336
743

Na półkach:

Dla kobiet.

Dla kobiet.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    115
  • Chcę przeczytać
    55
  • Posiadam
    23
  • Teraz czytam
    6
  • Ulubione
    4
  • Wymienię/Sprzedam
    2
  • Polska
    2
  • 2019
    2
  • Rok 2014
    1
  • 2010
    1

Cytaty

Więcej
Małgorzata Domagalik Siostrzane uczucia Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także