Mam mieszane uczucia względem tej książki, zważywszy na fakt, że czytałam ją jako przerywnik, między "Kochanicami króla", a "Błaznem królowej", który jest następny w kolejce. Gregory ma wielki talent do tworzenia postaci kobiet, które z początku uwodzą czytelnika, na końcu przerazić go. Paradoksalnie jednak, w porównaniu do historii Beatrice Lacey ("Dziedzictwo") czy Anny Boleyn ("Kochanice króla"), opowieść ta kończy się niejakim katharsis, w płomieniach, co jest w założeniu klamrą kompozycyjną całej historii. Mam jednak wątpliwości co do urwania wątków takich jak choćby zemsta Morach czy przerażające woskowe figurki, które mogłyby pociągnąć akcję dalej. Mam wrażenie, że autorka chciała w którymś momencie szybko i za wszelką cenę skończyć powieść. Jest to gigantyczny minus, tym bardziej, że w poprzednich publikacjach pani Philippy najbardziej ceniłam sobie pieczołowitość i dopracowanie całości. Generalnie na tle innych jej pozycji, które jak na razie czytałam "Czarownica" wy pada dosyć słabo.

Mam mieszane uczucia względem tej książki, zważywszy na fakt, że czytałam ją jako przerywnik, między "Kochanicami króla", a "Błaznem królowej", który jest następny w kolejce. Gregory ma wielki talent do tworzenia postaci kobiet, które z początku uwodzą czytelnika, na końcu przerazić go. Paradoksalnie jednak, w porównaniu do historii Beatrice Lacey ("Dziedzictwo") czy Anny...