Autor na własnej skórze doświadczył koszmaru wojny. Dotknęły go skutki decyzji opisywanych przez niego zbrodniarzy. Smutne to, że znając fanatyzm reżimu nazistowskiego tak wiernie służył jako oddany dziennikarz krwiożerczemu komunizmowi. Czym zasłużył na krytykę Kisielewskiego i Tyrmanda.
Książka opisuje najbliższych współpracowników Hitlera, tych którzy doprowadzili go do władzy oraz tych, którzy wiernie mu służyli. Można tu znaleźć wiele ciekawych faktów - autor przebywając w Niemczech miał dostęp do źródeł. Zaciekawił mnie opis walk na rodzinnej ziemi zamojskiej.
Na uwagę zasługuje pominięcie wszystkich kwestii związanych z ZSRR, jakby nie były istotne w polityce III Rzeszy. Natomiast skrupulatnie opisuje podpisanie konkordatu. I przy tej okazji pojawia się Joachim von Ribbentrop. Autor opisuje Kampanię Wrześniową i ani słowem nie wspomina o agresji Związku Radzieckiego na Polskę. Ten zabieg ukazuje bardzo wybiórcze podejście do prawdy historycznej. Rozumiem, że książka została napisana w czasach komunizmu, ale jeśli autor byłby rzetelnym pisarzem to w najgorszym wypadku nie brałby się za pisanie o tym o czym nie można prawdziwie pisać. Między wierszami można wyczuć pióro komunistycznego dziennikarza.
Czy warto czytać tę książkę? Uważam, że tak. Jednak wcześniej polecam zapoznanie się z poważnymi opracowaniami tematu np.: Alana Bullocka - Hitler-studium tyranii; Richarda Overy - Dyktatorzy. Hitler i Stalin; Timothy’ego Snydera - Skrwawione ziemie. Europa miedzy Hitlerem a Stalinem. Wtedy takie książki czyta się z odpowiednim dystansem i krytycyzmem. Wyławiając tylko to co wartościowe.

Autor na własnej skórze doświadczył koszmaru wojny. Dotknęły go skutki decyzji opisywanych przez niego zbrodniarzy. Smutne to, że znając fanatyzm reżimu nazistowskiego tak wiernie służył jako oddany dziennikarz krwiożerczemu komunizmowi. Czym zasłużył na krytykę Kisielewskiego i Tyrmanda.
Książka opisuje najbliższych współpracowników Hitlera, tych którzy doprowadzili go do...