Z reguły nie lubię opowiadań. Ale przeglądając biblioteczne zbiory "Księga jesiennych demonów" od razu rzuciła mi się w oczy z powodu tytułu oraz okładki (innej niż ta umieszczona w serwisie lubimyczytać.pl).
Już prolog elektryzuje. Zwłaszcza drugie zdanie: "(...) w ciągu czterdziestu ośmiu godzin stracił dziewczynę, pracę, serdecznego przyjaciela, zamknęli ulubiony pub, a także jedyny kiosk w pobliżu, gdzie mógł kupować bilety, ukradli mu samochód, przestali produkować jego papierosy, z niejasnych przyczyn wyłączyli kablówkę, a siostra babki postanowiła zaskarżyć ostatnią wolę tej drugiej i odebrać mu dach nad głową." Całkiem nieźle, jak na jednego człowieka... Nieszczęsny Jacek trafia do sklepu z magią, gdzie szaman miejski opowiada mu "Księgę Jesiennych Demonów".
Zjawiska nadprzyrodzone istnieją: demony, Aniołowie-Zomowcy, Bóg z amnezją, wiedźmy, wilkołaki, sukuby wysysające życie i jakieś takie nieśmiertelne, wredne dziwo. Wszyscy mają jakieś problemy, chcą wieść ustabilizowane, szczęśliwe życie. Albo owe nadprzyrodzone zjawiska im w tym pomagają, albo utrudniają zmiany.
Dlaczego szaman opowiadaja Jackowi te 5 historii? Żeby zrozumiał, że życie nie jest takie proste i by uwierzył, gdy przyjdzie po niego... (nie powiem co).
Jarosław Grzędowicz stworzył okrutny świat, świat przypadków i marionetek.
Długo w pamięci zostanie mi opowiadanie pt.: "Wiedźma i wilk", po którym długo przeklinałam główną bohaterkę. Inni byli albo tylko marionetkami i nie mogli nic poradzić na swój los albo byli tak źli, że nie wywołali u mnie cienia współczucia. Ona była inna. Ona jako jedyna miała wybór. I wybrała okrucieństwo.

Z reguły nie lubię opowiadań. Ale przeglądając biblioteczne zbiory "Księga jesiennych demonów" od razu rzuciła mi się w oczy z powodu tytułu oraz okładki (innej niż ta umieszczona w serwisie lubimyczytać.pl).
Już prolog elektryzuje. Zwłaszcza drugie zdanie: "(...) w ciągu czterdziestu ośmiu godzin stracił dziewczynę, pracę, serdecznego przyjaciela, zamknęli ulubiony pub, a...