Amedeo Modigliani, jak mało kto, idealnie ucieleśnia romantyczny mit o nieszczęśliwym, utalentowanym artyście o nad wyraz burzliwej przeszłości. W jego biografii rzeczywistość historyczna nierozerwalnie przeplata się z legendą, mniej lub bardziej wiarygodnymi pogłoskami, anegdotami.

Podobne zjawisko dotyczy niezwykle sprzecznych relacji jego znajomych. Niektórzy opisują go jako uprzejmego, doskonale wychowanego i zrównoważonego młodego człowieka, inni zaś jako kłótliwego, skłonnego do bójki, wrzaskliwego pijaczynę.

W książce „Skrzydlaty wędrowiec. Krótkie i burzliwe życie Amedeo Modiglianiego” Corrado Augias, z typową dla siebie literacką wrażliwością, podejmuje fascynującą próbę rozdzielenia historii od legendy począwszy od rekonstrukcji dziejów rodziny we włoskim mieście-porcie Livorno, studiów malarskich Amadea u Pointilistów i jego przeprowadzki do Paryża w poszukiwaniu nowych wrażeń i doświadczeń artystycznych. Niezwykle barwnie opowiada o jego życiu pośród paryskiej bohemy, o znajomościach i przyjaźniach z największymi przedstawicielami sztuki i literatury początku dwudziestego wieku, o trudnym procesie kształtowania i doskonalenia oryginalnego stylu Modiglianiego i o niezrozumieniu go przez współczesnych krytyków. Pisze o straszliwej samotności Amedea, o licznych kochankach malarza i wreszcie o samobójstwie Jeanne w dzień po jego tragicznej śmierci.