Dlaczego jq dopiero teraz natknęłam się na tą książkę? Wszystko mi się w niej podobało. Gorąco polecam

Dlaczego jq dopiero teraz natknęłam się na tą książkę? Wszystko mi się w niej podobało. Gorąco polecam

Stawiński do napisania tej książki potrzebował wielu lat przerwy od tworzenia dzieł o tematyce wojennej, nawiązującej do własnych doświadczeń autora. Widać w niej dojrzałość w ocenie powstania warszawskiego, krytykę zbędnego mitologizowania romantycznych postaw powstańców, a także nieuchronności śmierci i niemożliwość osiągnięcia pełnego szczęścia (szczególnie w miłości). Czytam po raz trzeci, a wciąż coś mnie pozytywnie zaskakuje :)

Stawiński do napisania tej książki potrzebował wielu lat przerwy od tworzenia dzieł o tematyce wojennej, nawiązującej do własnych doświadczeń autora. Widać w niej dojrzałość w ocenie powstania warszawskiego, krytykę zbędnego mitologizowania romantycznych postaw powstańców, a także nieuchronności śmierci i niemożliwość osiągnięcia pełnego szczęścia (szczególnie w miłości)....

Ciekawy pomysł na autobiografię. Stawiński to wielki mistrz...

Ciekawy pomysł na autobiografię. Stawiński to wielki mistrz...

Jerzy S.Stawiński był Warszawiakiem, Powstańcem, a po wojnie scenarzystą i współtwórcą polskiej szkoły filmowej. Wg Jego scenariuszy powstał (wymienię te najbardziej znane): "Kanał", "Eroica", "Zezowate Szczęście", a później "Pułkownik Kwiatkowski" i "Jutro idziemy do kina" i mnóstwo innych filmów (można sobie zerknąć w bazach filmowych),które dziś nie są aż tak popularne, jakby na to zasługiwały, niestety. Jego przeżycia związane z Powstaniem Warszawskim zdeterminowały Go na zawsze, o czym sam mówił:

"Nic tak nie zaważyło na moim życiu jak przejście przez kanał podczas Powstania Warszawskiego. To, że wszyscy skończyliśmy w gównie, że diabli wzięli nasze niepodległościowe porywy i przyszli bolszewicy, podbiło mnie goryczą. Zacząłem patrzeć na świat ironicznie". [http://wyborcza.pl/1,75410,8007963,Jerzy_Stefan_Stawinski_nie_zyje.html]

We wspomnieniach opowiadał też o filmie "Kanał", który był możliwy do zrealizowania dopiero po śmierci Stalina:

"Wajda podrzucił mi pomysł o kracie u wylotu kanału. Chodzi o moment, gdy bohater dociera z łączniczką do Wisły, widzą po drugiej stronie rzeki Armię Radziecką przypatrującą się ich agonii – i nie mogą wyjść. Ale w KC powiedzieli, że takiego filmu o powstaniu nie puszczą. Bo akcja rozgrywa się w szambie. Wiele osób miało do mnie pretensję, że brukam polski patriotyzm. A mnie rozgoryczyło, że diabli wzięli nasze niepodległościowe porywy. Ja z natury staram się przeciwstawiać mitom."
[www.tygodnikprzeglad.pl/piszczyk-ja (maj 2004)]

Książka "Młodego warszawiaka zapiski z urodzin" jest oparta na przeżyciach Autora, co wynika z Jego życiorysu. Oczywiście fabuła nie dotyczy tylko Powstania, ale duża jej część obejmuje ten okres. Nie będę tu streszczać o czym jest opowieść, bo mniej więcej wiadomo - bohater opisuje swój dzień urodzin w latach: 1938, 1939, 1943 i 44.
Stawiński miał niesamowitą łatwość pisania i książka ta miała parę wydań, co oznacza chyba, że cieszyła się dość dużym powodzeniem. Mnie to nie dziwi, bo jest napisana świetnie i ma wszystkie cechy bestsellera, a że dziś przestała być czytana, to zawdzięcza tylko, moim zdaniem, temu, że się jej nie promuje. Szkoda, bo dobrze byłoby posłuchać ludzi, którzy pisali o wydarzeniach z własnego doświadczenia.

Moja Babcia była łączniczką w Powstaniu i na różnych imprezach rodzinnych pojawiali się Jej koledzy Powstańcy. Zawsze kończyło się tym tematem i zawsze różnili się zdaniem, niekiedy diametralnie. Lubiłam ich słuchać, bo to były ich wspomnienia, którym ciężko zaprzeczyć, nie śmiałabym też im powiedzieć, że nie mają racji. I dlatego polecam tą książkę wszystkim Polakom, tym prawdziwym i nie prawdziwym :),bo wartość opowieści "z pierwszej ręki" jest nie do przecenienia, moim zdaniem.



"Nie należałem do żadnej partii – mówi dziś twórca scenariuszy do najbardziej kultowych filmów szkoły polskiej – więc nie dotyczą mnie te obecne hałasy ani spory polityczne. 3 maja i 11 listopada z przyjemnością wracam do starego zwyczaju, który pamiętam z dzieciństwa – wywieszam na moim balkonie biało-czerwoną flagę. I stoję tam chwilę – ja, oportunista w krainie bohaterów i łajdaków. Na końcu mojej osiedlowej uliczki widzę jak przez mgłę postać nadchodzącego Piszczyka."
[www.tygodnikprzeglad.pl/piszczyk-ja (maj 2004)]



Pod linkiem rozmowa ze Stawińskim na temat Powstania Warszawskiego:

https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/jerzy-stefan-stawinski,506.html

Jerzy S.Stawiński był Warszawiakiem, Powstańcem, a po wojnie scenarzystą i współtwórcą polskiej szkoły filmowej. Wg Jego scenariuszy powstał (wymienię te najbardziej znane): "Kanał", "Eroica", "Zezowate Szczęście", a później "Pułkownik Kwiatkowski" i "Jutro idziemy do kina" i mnóstwo innych filmów (można sobie zerknąć w bazach filmowych),które dziś nie są aż tak popularne,...

Jedna z najlepszych książek polskiego okresu wojennego jakie czytałam ( a trochę tego było). Bez suchej martyrologii, wzniosłych słów, patetycznego pieprzenia o bohaterskich umieraniu. I ten odłamek w pupiu! Niczym amerykański film akcji z dozą humoru w najbardziej dramatycznych momentach! Brawo dla autora za to że trzymał mnie w napięciu do ostatniej chwili, a jego romans z Teresą kwitł przez wszystkie strony powieści, dziennika, pamiętnika. Brawo za to, że do cholery jasnej, wprost mówi, że wojne trzeba przeżyć, a nie umierać na barykadach i walać się jako trup po brudnym chodniku. Mimo to postawa patriotyczna wydziera się z każdej jego wypowiedzi. Po prostu brawo!

Jedna z najlepszych książek polskiego okresu wojennego jakie czytałam ( a trochę tego było). Bez suchej martyrologii, wzniosłych słów, patetycznego pieprzenia o bohaterskich umieraniu. I ten odłamek w pupiu! Niczym amerykański film akcji z dozą humoru w najbardziej dramatycznych momentach! Brawo dla autora za to że trzymał mnie w napięciu do ostatniej chwili, a jego romans...

Młodego Warszawiaka zapiski z urodzin to wydarzenia młodego Warszawiaka Jurka z dnia 24 września z lat 1938,1939,1943,1944.Są to wspomnienia z lat młodości młodego Warszawiaka który obchodzi urodziny tego dnia i dzieje się coś nadzwyczajnego.Wspomnienia zaczynają się gdy zdaje maturę,następnie gdy jest żołnierzem kampanii wrześniowej,przeżywa pierwszą miłość do kobiety,pracuje w konspiracji,żyje w czasie łapanek,oraz podczas końca powstanie warszawskiego.Każda część wspomnień z dnia urodzin dobrze oddaje atmosferę z tamtego okresu.A mimo że młodość autora przypadła na okres okupacji ,wojny,powstania Stawiński chciał jak najbardziej optymistycznie przedstawić historię z urodzin.Mimo że są to czasy gdzie wielu ludzi ginie w dość różny sposób czy to na polu bitwy,czy w obozie to w książce nie ma żadnego patosu czy nadmiernego bohaterstwa.Autor szczególną uwagę zwraca na poszczególne osoby na głównego bohatera Warszawiaka Jurka,jego miłość Teresę z którą w końcu bierze ślub,jednak kilka godzin po ślubie Teresa zginie,przyjaciele Jurka z konspiracji ,oraz ojciec Jurka który ciągle marzy o tym by syn wyjechał na studia za granicę.Monumentalnym zdaniem "Młodego Warszawiaka zapisków z urodzin" jest ostatnie zdanie w książce :Wyszedłem żywy,ale zabito mi serce.
Młodego Warszawiak zapiski z urodzin to obok Kanału najbardziej heroiczna książka o tematyce powstania warszawskiego mimo że autor tego heroizmu w Młodym Warszawiaku zapisków z urodzin najbardziej unika i kieruje się bardziej w stronę jednostki i losu jednostki w czasie drugiej wojny światowej.

Młodego Warszawiaka zapiski z urodzin to wydarzenia młodego Warszawiaka Jurka z dnia 24 września z lat 1938,1939,1943,1944.Są to wspomnienia z lat młodości młodego Warszawiaka który obchodzi urodziny tego dnia i dzieje się coś nadzwyczajnego.Wspomnienia zaczynają się gdy zdaje maturę,następnie gdy jest żołnierzem kampanii wrześniowej,przeżywa pierwszą miłość do...

Wygrzebałam tę książkę w tanich gazetach na Zachodnim. Kto by przypuszczał, że znajdę tam taką perełkę. To jedna z najlepszych książek przez które przewija się Powstanie Warszawskie. Sam bohater to niezwykle ciekawy człowiek, a sposób jego bycia i pisania wzbudza moją wielką sympatię. Polecam!!! Znakomita pozycja.

Wygrzebałam tę książkę w tanich gazetach na Zachodnim. Kto by przypuszczał, że znajdę tam taką perełkę. To jedna z najlepszych książek przez które przewija się Powstanie Warszawskie. Sam bohater to niezwykle ciekawy człowiek, a sposób jego bycia i pisania wzbudza moją wielką sympatię. Polecam!!! Znakomita pozycja.

"– Trudno skapować że świat spokojnie patrzy, jak mordują całe duże miasto pośrodku Europy."

Pisanie książek "CAŁKIEM autobiograficznych" jest doprawdy dosyć wredne, bo nie wiadomo, co jest fikcją, a co wydarzyło się naprawdę. Niemniej wszystko, co w tej historii opisane, niewątpliwie mogło się rzeczywiście wydarzyć - czyta się od pierwszej do ostatniej strony jak wierną autobiografię warszawiaka, którego młodość przypadła na lata wojny (koncept powieści to opisy kilku zaledwie dni, w których bohater obchodzi swoje urodziny).

Spodziewałam się czegoś zgoła ponurego pisanego stylem patetyczno-męczeńsko-wiernopoddańczoojczyźnianym, od początku pozytywnie zaskoczył mnie więc bezpośredni i pełen łobuzerskiego humoru styl narracji, w którym przemycono dość wyważoną dawkę gorzkich pigułek okropności wojny, i życia codziennego przy "otwartych drzwiach do piekła". Niewątpliwy must-read dla wszystkich choćby minimalnie zainteresowanych historią kraju Polska i miasta Warszawa.

"– Jaki tam środek Europy! – parsknął ślusarz. – Daleki wygwizdów i ciągle zawieruchy. Może nam kiedyś wymierzą sprawiedliwość na naszych grobach.
– Głupiś! – oburzył się motorniczy. – Jurek kończy lat osiemnaście a ty tu o grobach! Zdrowie, panie podchorąży!"

"– Trudno skapować że świat spokojnie patrzy, jak mordują całe duże miasto pośrodku Europy."

Pisanie książek "CAŁKIEM autobiograficznych" jest doprawdy dosyć wredne, bo nie wiadomo, co jest fikcją, a co wydarzyło się naprawdę. Niemniej wszystko, co w tej historii opisane, niewątpliwie mogło się rzeczywiście wydarzyć - czyta się od pierwszej do ostatniej strony jak wierną...

kilka z dni życia młodego warszawiaka na przestrzeni kilku lat....lat wojny...konkretnie dzień jego urodzin...wspaniale opisane jego przeżycia....osobista tragedia.... strata przyjaciół i ledwo poślubionej żony w czasie powstania warszawskiego...książka godna polecenia)))

kilka z dni życia młodego warszawiaka na przestrzeni kilku lat....lat wojny...konkretnie dzień jego urodzin...wspaniale opisane jego przeżycia....osobista tragedia.... strata przyjaciół i ledwo poślubionej żony w czasie powstania warszawskiego...książka godna polecenia)))

Niesamowita.

Niesamowita.