Jest to przyjemna lektura na niedzielne, leniwe wieczory.
Przyznaję, że sama akcja jest w paru miejscach zanadto przeciągana i niektóre fragmenty bez wielkiego żalu wycięłabym z powieści, ale każdy wielbiciel tego typu literatury przebrnie przez nią bez trudu i przykrości.
Niewykluczone, że na mój pozytywny odbiór tej książki ma wpływ para głównych bohaterów, którzy najczęściej w niczym nie przypominają mitycznych herosów. Szczególnie moim ulubieńcem jest kapitan Holland, o którym praktycznie do końca powieści nie wiadomo na pewno czy nie jest czarnym charakterem, a który niczym ostatnia fajtłapa daje się uwięzić w jakiejś piwnicy, czy porwać praktycznie w biały dzień z londyńskiej ulicy. Tą swoją niezdarnością wzbudza moją ogromną sympatię. Pewnie dlatego, że w każdym innym romansie, czy powieści historycznej mężczyźni kreowani są na istnych supermenów. A chociaż znam osobiście paru fantastycznych facetów, to każdy z nich ma zalety i wady. Podobnie jak bohater powieści Rose Melikan.
Zakończenie sprawiło, że czuję pewien niedosyt i chętnie sięgnęłabym po kolejną część, żeby dowiedzieć się, jak potoczyły się dalsze losy Mary Finch.

Jest to przyjemna lektura na niedzielne, leniwe wieczory.
Przyznaję, że sama akcja jest w paru miejscach zanadto przeciągana i niektóre fragmenty bez wielkiego żalu wycięłabym z powieści, ale każdy wielbiciel tego typu literatury przebrnie przez nią bez trudu i przykrości.
Niewykluczone, że na mój pozytywny odbiór tej książki ma wpływ para głównych bohaterów, którzy...