„Ostatnia wyrocznia” Rollinsa to powieść całkowicie przygodowa. Akcja jest bardzo urozmaicona i pędzi na złamanie karku. Oczywiście dla głównych bohaterów zawsze wszystko kończy się dobrze. Giną ci źli. Książka napisana sprawnie i poprawnie, więc czyta się lekko i szybko, ale nic więcej nie mogę po stronie plusów zapisać. Postaci nie mają żadnych cech osobowości, no może poza Kowalskim, reszta myliła mi się ustawicznie- chociaż „Ostatnia wyrocznia” to piątą książka cyklu, a ja czytam po kolei. Zakończenie wydało mi się jakieś skrótowe, jakby autor napił wymaganą liczbę stron i odciął całą resztę. Poza tym dawno nie spotkałam bardziej papierowych postaci, nie ma tu też jakiejś głębszej treści, ot po prostu ucieczki, mordobicia i strzelanki, no i nieśmiertelny spisek mający zniszczyć świat. Dobra lektura na ogłupienie człowieka i totalny relaks, chociaż nadmiar szczególików poszczególnych akcji chwilami mnie męczył.

„Ostatnia wyrocznia” Rollinsa to powieść całkowicie przygodowa. Akcja jest bardzo urozmaicona i pędzi na złamanie karku. Oczywiście dla głównych bohaterów zawsze wszystko kończy się dobrze. Giną ci źli. Książka napisana sprawnie i poprawnie, więc czyta się lekko i szybko, ale nic więcej nie mogę po stronie plusów zapisać. Postaci nie mają żadnych cech osobowości, no może...