Poddaję się. Nie jestem w stanie skończyć tej historii. Przepiękne florystyczne okładki oraz zachęcający opis z tyłu, nęciły i obiecywały dojrzałą opowieść o kobiecie przed trzydziestką, która próbuje na swój sposób, odnaleźć szczęście i miłość w zabieganym życiu. Suppli sprawia wrażenie sticomowego melodramatu. Autorka mangi nie ma zbyt wiele do powiedzenia w temacie „praca w agencji reklamowej”. Suppli z josei przemienia się w komiks traktujący o tym, „jak przeciętna nastolatka wyobraża sobie pracę w owej branży”. Bardzo wyraźnie jest to widoczne w wątkach romansowych, które stopniowo wypierają wszystkie „poważniejsze” treści. Doprawdy, ktoś nie obeznany z realiami życia zawodowego, gotów jeszcze pomyśleć, że praca w zespole polega na romansowaniu z kolejnymi współpracownikami. Suppli może jeszcze obronić się jako trochę poważniejsze shoujo. Jeżeli uznać, że grupą docelową są nastolatki, marzące o karierze, ale jeszcze nie mające pojęcia, czym ona naprawdę jest, Suppli może się nawet spodobać, szczególnie biorąc pod uwagę charakterystyczną kreskę. Jako josei, niestety – zawodzi na całej linii.

Poddaję się. Nie jestem w stanie skończyć tej historii. Przepiękne florystyczne okładki oraz zachęcający opis z tyłu, nęciły i obiecywały dojrzałą opowieść o kobiecie przed trzydziestką, która próbuje na swój sposób, odnaleźć szczęście i miłość w zabieganym życiu. Suppli sprawia wrażenie sticomowego melodramatu. Autorka mangi nie ma zbyt wiele do powiedzenia w temacie...

Dziwne, rywalki a poszły się razem schlać... Najgorsze jest to, że facet te nie wie sam czego chce. I taki mamy trójkąt.

Dziwne, rywalki a poszły się razem schlać... Najgorsze jest to, że facet te nie wie sam czego chce. I taki mamy trójkąt.