Rzadko zwracam uwagę na wygląd autorki, ale jak zobaczyłam ją w książce nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że wygląda, jak bohaterka książek Stiega Larssona. Wydaje się być niesamowita... Sofi Oksanen jest finką, choć pochodzenia fińsko-estońskiego. Co zdecydowanie ma odbicie w jej powieści.

Aliide Truu jest samotną, starszą kobietą, mieszkającą na wsi. Pewnego dnia znajduje na swoim podwórku brudną, przestraszoną dziewczynę w obdartych ciuchach. Mimo uprzedzeń i obaw wpuszcza ją do domu. Zara, bo tak na imię miała dziewczyna pochodziła z Rosji i nie znalazła się u Aliide, tak całkowicie przypadkowo. Ich spotkanie jest koleją wielu nieszczęśliwych wydarzeń. Książka posiada wiele retrospekcji do czasów wojny oraz Estońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, dzięki czemu poznajemy coraz to więcej sekretów rodzinnych. Najbardziej podobają mi się wtrącenia o obyczajowości ludzi ze wsi, jak i społecznych nastrojach lat trzydziestych i czterdziestych.

"Oczyszczenie" to opowieść o miłości silniejszej od więzów rodzinnych, takiej, która doprowadza ludzi do szaleństwa, a gdy nie potrafią jej opanować pcha ich w ramiona czystego zła. Tak dokonujemy złych wyborów. Jestem zdania, że ta historia i zakończenie jest przeszyta nićmi desperacji. Człowiek nie wie, co dalej począć, nie ma pomysłu, jak poradzić sobie z życiem i stawia wszystko na jedną kartę. Nie jestem pewna, ale chyba to najbardziej mi się podobało się w tej książce. Desperacja to zjawisko, które pojawia się często w naszym życiu, choć wstyd do niej się przyznać. Skoro ludzie ją pomijają ją to czemu autorzy książek mają o niej pisać?

Rzadko zwracam uwagę na wygląd autorki, ale jak zobaczyłam ją w książce nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że wygląda, jak bohaterka książek Stiega Larssona. Wydaje się być niesamowita... Sofi Oksanen jest finką, choć pochodzenia fińsko-estońskiego. Co zdecydowanie ma odbicie w jej powieści.

Aliide Truu jest samotną, starszą kobietą, mieszkającą na wsi. Pewnego dnia znajduje...