Sądzę, że na taką chwilę czekają wszyscy Czytelnicy. Po kilku latach poszukiwań udało mi się zdobyć książkę Pani Herbjørg Wassmo „Dom ze ślepą werandą”. Wiem, że to pierwsza część trylogii (jedyna wydana), ale ciągle mam nadzieję na pojawienie się całości na rynku księgarskim. To byłaby prawdziwa niespodzianka dla miłośników pisarki i literatury skandynawskiej.
Postanowiłam, że przed lekturą powieści nie przeczytam żadnej opinii lub recenzji, która mogłaby uprzedzić tematykę powieści. Pierwsze strony książki są wskazówką. Norwegia. Lofoty. Wieś rybacka na północy kraju. Dziewczynka i jej matka. Ojczym. Mieszkają w wielorodzinnym budynku. Dokucza im zimno i trudy dnia codziennego. Wspólnota znająca nawet najbardziej intymne dźwięki. Zakupy na kredyt. Nadużywanie alkoholu. Jest ubogo. Jednak nie to jest najgorsze. Tora jest dzieckiem, które doświadcza przemocy psychicznej i fizycznej. Zarówno ze strony innych dzieci, jak i dorosłych. Matka zajęta pracą. Pozostaje ojczym. Silny. Zagrażający. Dziewczynka ma świadomość, że jest inna – jej ojciec był Niemcem. „Nie był zwyczajnym żołnierzem”, ale wrogiem kraju, który zginął. Dla Tory to kolejny cios. Od takiej przeszłości nie można schować się, uciec w krainę marzeń. Nie ma radości. Jest samotność, za którą nie ponosi winy. To poczucie wyobcowania i świadomość, że nie pasujesz do reszty społeczności wyzwala trudne do ogarnięcia emocje. W dziewczynce pojawia się pragnienie poznania rodziny ojca. Trudna jest również sytuacja matki Tory. Jej dramat wydaje się cichy i ukryty pod warstwą pozornego pogodzenia się z losem. Los nie był dla niej łaskawy. Życzliwie myślimy o ciotce Tory i jej mężu. Poznajemy też mieszkańców wioski, ich pracę i marzenia. Tora jest bystra obserwatorką i potrafi dostrzec różnice między tym, czego ona doświadcza, a co spotyka innych ludzi. Pokochała czytanie książek, które pozwoliły na zmianę perspektywy. Świat czeka. Istnieje poza Wyspą. Jej życie zostało naznaczone tragedią i zasługuje na zmianę. Na radość bycia kochaną.

Wszystko opisane jest w specyficzny dla pisarki sposób. Prosto, ale z ukrytymi myślami, pewnymi niedopowiedzeniami. Czytam strona po stronie i staję się widzem, a nie tylko czytelnikiem. Świadkiem, który chciałby zmienić los Tory. Uprzedzić, ochronić...

Sądzę, że na taką chwilę czekają wszyscy Czytelnicy. Po kilku latach poszukiwań udało mi się zdobyć książkę Pani Herbjørg Wassmo „Dom ze ślepą werandą”. Wiem, że to pierwsza część trylogii (jedyna wydana), ale ciągle mam nadzieję na pojawienie się całości na rynku księgarskim. To byłaby prawdziwa niespodzianka dla miłośników pisarki i literatury skandynawskiej....