Nie przepadam za opowiadaniami, więc oceniam książkę na taką sobie. Troszkę skojarzyło mi się z opowiadaniami o parze detektywów u Agaty Christie (Tommy i Tuppence Beresford). Wiem, wiem, Roman D., od razu przepraszam za kolejne bluźnierstwo:)). Obie pary jednak trochę mnie denerwowały.

Nie przepadam za opowiadaniami, więc oceniam książkę na taką sobie. Troszkę skojarzyło mi się z opowiadaniami o parze detektywów u Agaty Christie (Tommy i Tuppence Beresford). Wiem, wiem, Roman D., od razu przepraszam za kolejne bluźnierstwo:)). Obie pary jednak trochę mnie denerwowały.

Naiwne, opowiadania źle mi się czytało. Jeżeli byłby to konspekt do jakiegoś scenariusza na serial tv do kotleta, to owszem. Ale ja chciałam przeczytać książkę.

Naiwne, opowiadania źle mi się czytało. Jeżeli byłby to konspekt do jakiegoś scenariusza na serial tv do kotleta, to owszem. Ale ja chciałam przeczytać książkę.

„Wygrana na loterii” to zbiór opowiadań o małżeństwie, które wygrało na loterii 40 milionów dolarów, co pozwala im na słodką emeryturę. Sęk w tym, że żona – Elwira Meehan ma zacięcie detektywistyczne. Prawdopodobnie miała być amerykańskim odpowiednikiem panny Jane Marple z końca XX wieku, ale Mary Higgins Clark nie do końca się to udało. Elwira jest miła, mądra, życzliwa i bezpretensjonalna, ale jej gadżet (broszka w kształcie słońca służąca do nagrywania rozmów) trąci niepotrzebnym dodatkiem, który ma służyć jako jej znak rozpoznawczy. Opowiadania są… no cóż… kiepskie. Mordercy można się domyślić prawie od początku, działania zaś starszej pani są chwilami aż nieprawdopodobne. Zastanawia mnie też jeden fakt: prawie w każdym z tych opowiadań ktoś próbuje starszą panią zabić. Raz prawie zostaje wypchnięta z trzydziestego czwartego piętra swego mieszkania, kiedy indziej zostaje postrzelona, to znowu prawie umiera od otrucia gazem. Po ilu takich wypadkach osoba z krwi i kości przestałaby mieszać się w sprawy bliźnich? A Elwira jest nie(do)z(a)mordowan(i)a. To wielka różnica w odniesieniu do panny Marple. Bohaterka Agathy Christie nie musiała wchodzić w ręce zbrodniarza, by udowodnić, że jest winien. Nadmierny dramatyzm szkodzi. W przypadku przygód eks sprzątaczki – też.

„Wygrana na loterii” to zbiór opowiadań o małżeństwie, które wygrało na loterii 40 milionów dolarów, co pozwala im na słodką emeryturę. Sęk w tym, że żona – Elwira Meehan ma zacięcie detektywistyczne. Prawdopodobnie miała być amerykańskim odpowiednikiem panny Jane Marple z końca XX wieku, ale Mary Higgins Clark nie do końca się to udało. Elwira jest miła, mądra, życzliwa i...

Dobry kryminał, a przy okazji można się trochę pośmiać.

Dobry kryminał, a przy okazji można się trochę pośmiać.

Urocze opowiadania o Alvirze aka Elwirze

Urocze opowiadania o Alvirze aka Elwirze

Można poczytać, momentami zabawne, ale mnie nie porwało.

Można poczytać, momentami zabawne, ale mnie nie porwało.

Krótkie opowiadania kryminalne z dużą dozą humoru. Zagadki kryminalne rozwiązywane są przez sympatyczną Elwirę z niezawodną broszką. Zastanawiam się, co ja bym zrobiła po wygraniu 40 milionów dolarów :)

Krótkie opowiadania kryminalne z dużą dozą humoru. Zagadki kryminalne rozwiązywane są przez sympatyczną Elwirę z niezawodną broszką. Zastanawiam się, co ja bym zrobiła po wygraniu 40 milionów dolarów :)

Ogromne skojarzenie z Agathą Christie.
Można, ale nie trzeba.

Ogromne skojarzenie z Agathą Christie.
Można, ale nie trzeba.