Z twórczością Erica Emmanuela Schmitta miałam styczność tylko raz w dramacie ‘Oskar i pani Róża’. Ale już ta jedna książka wystarczyła bym wyrobiła sobie o nim przyzwoitą opinię. Buszując po bibliotece w poszukiwaniu literackich nowości ujrzałam inną jego powieść jaką jest ‘Zapasy z życiem’. Bez chwili najmniejszego wahania wzięłam i zaczęłam czytać.

Z początku nic nie wskazywało na to, że będzie to dobra książka. Wszystko wydawało mi się bardzo pokręcone. Głównym bohaterem jest 15-letni samotny dzieciak sprzedający złom na ulicach Tokio. W dodatku zostaje zaczepiony przez nieznajomego, który kieruje do niego pełne sprzeczności słowa. Wtedy właśnie małymi krokami następuje przełom w życiu bohatera a z pozoru niedorzeczny tekst będzie ważył w kolejnych scenach.

Gdy tylko słyszę ‘zapasy sumo’ budzi się we mnie odraza. Nie przepadam i nie lubię. Pomimo, iż autor ciekawie wpasował owe zawody w życie bohatera i tak jestem zdania, że można je było zastąpić czymkolwiek innym. To tak na marginesie, bo absolutnie nie uważam tego za wadę książki.

Jestem miło oczarowana , ponieważ historia jest naprawdę godna uwagi. Niesie ze sobą wiele mądrości, przesłania, wiary i morału. Po raz kolejny autor udowodnił jak wiele można ukazać w króciutkiej formie oraz, że po burzy zawsze wychodzi słońce.

Z twórczością Erica Emmanuela Schmitta miałam styczność tylko raz w dramacie ‘Oskar i pani Róża’. Ale już ta jedna książka wystarczyła bym wyrobiła sobie o nim przyzwoitą opinię. Buszując po bibliotece w poszukiwaniu literackich nowości ujrzałam inną jego powieść jaką jest ‘Zapasy z życiem’. Bez chwili najmniejszego wahania wzięłam i zaczęłam czytać.

Z początku nic nie...