Hastings, córka hrabiego, główna bohaterka dość niewpasowana jak na realia, w których żyły ówczesne kobiety (a jest rok 1277) musi wypełnić wolę umierającego ojca i poślubić Severina, który nie tylko przyczyni się do przedłużenia linii rodu Trent, ale da bezpieczeństwo i jej, i rozległym ziemią ,jakimi dysponował jej ojciec.
Niestety, młody małżonek moze jedynie pomarzyć by jego żona darzyła go respektem. Daleko jej do okazywania poszanowania jego woli, a już na pewno nie myśli by być na każde jego zawołanie.
Powieść rozwija się i owszem, będą oznaki sympatii, ale żeby namiętność scaliła tych dwoje to Severin będzie się musiał przyłożyć do nauki, jak postępować z tą szczególną kobietą. To nie kobieta, na której można wymóc posłuszeństwo. Z kolei ona młoda, niedoświadczona, mylnie odbiera jego podejście i wciąż reaguje buntowniczo.
Dialogi są prowadzone z iskrą, bo podczas rozmów głównych bohaterów trudno mówić o chłodnym, wystudiowanym języku średniowiecznych ludzi, są raczej podkreśleniem dla ich ścierających się charakterów.
Są młodzi, brak im opanowania, ale wkrótce pojawiają się chęci i gotowość, i ...namiętność rozkwita, tak samo jak sceny w książce.

Nie wiem czego by tu szczególnego wymagać od romansu historycznego. Jedynie tego, by był nakreślony ten specyficzny rys oddający klimatem dawne czasy. Pomocny w pozytywnym odbiorze jest też zawsze styl prowadzonej narracji, a Coulter spisuje się w obu tych kwestiach świetnie zapewniając udane chwile z lekturą.
Jeśli ma się ochotę na romans, to dlaczego by nie ten w średniowiecznej aurze rycerskości ;)

Hastings, córka hrabiego, główna bohaterka dość niewpasowana jak na realia, w których żyły ówczesne kobiety (a jest rok 1277) musi wypełnić wolę umierającego ojca i poślubić Severina, który nie tylko przyczyni się do przedłużenia linii rodu Trent, ale da bezpieczeństwo i jej, i rozległym ziemią ,jakimi dysponował jej ojciec.
Niestety, młody małżonek moze jedynie pomarzyć by...