Wyjątkowo zawiła fabuła, nawet jak na tą pisarkę irracjonalna. Pod koniec podrapałam się po skroni i nie bardzo wiedziałam czy to romans czy przygodówka z elementami komedii, że nie wspomnę o czym książka była.
Bo powiem szcerze - nie mam pojęcia :)
Historia uczucia Jessie, która uwielbiała konie i miała szokujący styl bycia, bo jak nie przystało damie nosiła spodnie oraz narwanego i impulsywnego Jamesa.
Ona kocha jego, on kocha konie, to znowu ją goni, to kompromituje, w tle zagadka i skrzynia pełna klejnotów, nawet Duchessy z Markusem nie zabrakło.
Piąteczka, bo coś jednak sprawiło, że przeczytałam całosć :)

Wyjątkowo zawiła fabuła, nawet jak na tą pisarkę irracjonalna. Pod koniec podrapałam się po skroni i nie bardzo wiedziałam czy to romans czy przygodówka z elementami komedii, że nie wspomnę o czym książka była.
Bo powiem szcerze - nie mam pojęcia :)
Historia uczucia Jessie, która uwielbiała konie i miała szokujący styl bycia, bo jak nie przystało damie nosiła spodnie oraz...

"Dziedzictwo Valentine" to trzecia część trylogii "Dziedzictwo". Faktycznie muszę zgodzić się z opinią, że trzeba polubić pióro pani Coulter, żeby przyjąć jej koncepcję romansu historycznego.
Mianowicie mamy do czynienia z bohaterem, który przez pewną część książki zachowuje się jak antyamant. Jest gburowaty wobec znajomej dziewczyny, traktuje ją z góry i serwuje jej impertynenckie odzywki. Główna bohaterka też nie wydaje się typowa dla romansu historycznego, przypomina raczej zaniedbanego wyrostka niż piękną, młodą damę. Naturalnie wątek miłosny rozwija się, chociaż nie całkiem romantycznie.
Znacząca jest obecność innych postaci, często dość charakterystycznych czy wręcz denerwujących, takich jak okropna teściowa albo głupia siostra. Drugoplanowi bohaterowie nadają ton zdarzeniom, a nawet napędzają wątek romantyczny popychając parę ku sobie.
Podobnie jak w całej trylogii akcja toczy się wartko, zdarzenie goni zdarzenie i nieodmiennie przychodzi czas na poszukiwanie skarbu. Lektura dobra choć nie zachwycająca.

"Dziedzictwo Valentine" to trzecia część trylogii "Dziedzictwo". Faktycznie muszę zgodzić się z opinią, że trzeba polubić pióro pani Coulter, żeby przyjąć jej koncepcję romansu historycznego.
Mianowicie mamy do czynienia z bohaterem, który przez pewną część książki zachowuje się jak antyamant. Jest gburowaty wobec znajomej dziewczyny, traktuje ją z góry i serwuje jej...