Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Czegoś bardziej wstrząsającego, zaskakującego, bardziej złożonego... Bardziej dogłębnej analizy skutków przeżyć z dzieciństwa. Z czterech opowiadań, nie zawiodły mnie chyba dwa. Właściwie jedno opowiadanie i jedna rozmowa mailowa, bo ostatnia historia nie została ujęta w opowiadanie.

Oczywiście nie mogę powiedzieć, że opisane historie są lekkie i przyjemne. Nie są. I nóż otwiera się w kieszeni kiedy czyta się o rodzicach (czy daleszej rodzinie), którzy w imię dobrego wychowania, katują i upokarzają własne dzieci. Rzecz, która mnie najbardziej dotknęła, to chyba to, że dzieci które nie mają oparcia we własnej rodzinie, wpadają w różne kłopoty również poza nią... często są wykorzystywane, lecz nie mówią tego rodzicom w obawie otrzymania od nich kary. Interpretują krzywdę doznawaną od innych ludzi, jako skutek ich złego zachowania, braku wartości... jako ich własną winę. I to jest w tym wszystkim najbardziej przerażające.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej. Czegoś bardziej wstrząsającego, zaskakującego, bardziej złożonego... Bardziej dogłębnej analizy skutków przeżyć z dzieciństwa. Z czterech opowiadań, nie zawiodły mnie chyba dwa. Właściwie jedno opowiadanie i jedna rozmowa mailowa, bo ostatnia historia nie została ujęta w opowiadanie.

Oczywiście nie mogę powiedzieć, że opisane historie są...