Książka bardzo ciekawa, fantastyczna.
W zamierzeniu miała szokować i w sposób dosyć brutalny ukazać to co się dzieje na miejskich uliczkach po zmroku lub to co może się zdarzyć. Dla mnie wielkim horrorem nie była, widać uodporniłam się, więcej ona mnie bawiła w niektórych sytuacjach.
Autor w sposób intrygujący opisuje dosyć nieciekawe(pod względem czynów, zachowania) życie pewnego młodzieńca, żyjącego co najmniej na granicy prawa i moralności, jednak jak się okazuje spotyka go porządna kara, ale nie ma takiego łatwego happy endu, bo oto nagle wszystko wraca do pierwotnego wyglądu, do czasu, oto Nasz bohater zaczyna dojrzewać i zastanawiać się nad swoim życiem, a raczej przyszłością. ,,Mechaniczna pomarańcza" po raz kolejny ukazała mi, choć po raz pierwszy w taki sposób, że nie wszystko jest biało-czarne, że nie wszystkie rzeczy są ze sobą powiązane, że nie należy oceniać ludzi po jednym szczególe, konkretniej chodzi o muzykę, którą młodzieniec ów uwielbiał, no bo przyznajmy szczerze, czy ktoś się tego spodziewał? Ja nie, a niewiele rzeczy jest w stanie mnie zaskoczyć. Ogólnie same pozytywy, jednakże nie ma rzeczy idealnej..
Bardzo przeszkadzał mi język, a raczej gwara, rozumiem, realizm, jednak przez te słówka często traciłam wątek, bo nie wiedziałam o czym czytam, być może autor chciał dodać w ten sposób większej grozy utworowi, mnie to bardziej śmieszyło,(a może miało..?) Choć ma on swoje plusy, książka staje się jeszcze ciekawsza i bardziej oryginalna.
Polecam, jednak z zastrzeżeniem, dla osób odpornych na krwawe opisy i wytrzymałych psychicznie, to na prawdę mocna książka.

Książka bardzo ciekawa, fantastyczna.
W zamierzeniu miała szokować i w sposób dosyć brutalny ukazać to co się dzieje na miejskich uliczkach po zmroku lub to co może się zdarzyć. Dla mnie wielkim horrorem nie była, widać uodporniłam się, więcej ona mnie bawiła w niektórych sytuacjach.
Autor w sposób intrygujący opisuje dosyć nieciekawe(pod względem czynów, zachowania) życie...