"Kisiel brzmi jak Wawel. I tak samo z kamienia" (cyt.za: Jerzy Waldorf) 250 opisanych osób, ze świecznika, z żyrandola, gigantów kultury, sztuki, polityki, purpuratów, palestry, itd, itp. Z wrodzonym Kisielowi złośnictwem, ironią, żartem, czasami zmyśleniem. Tej wiedzy nie znajdziemy w WE PWN, Wiki ani w innych guglach, a mówi więcej, niż opasłe tomiska encyklopedii. Uczłowiecza wielkich, docenia maluczkich, chłoszcze wyniosłych, a przede wszystkim "nie kłania się nikomu". Kto wie, czy tak nie powinna być pisana historia Polski, bo jego opowieści i dykteryjki więcej mówią o nas, niż wszelkie kalendaria, daty, pieczołowicie spisane, bezosobowe wydarzenia. Mała próbka:"Mieczysław Moczar - postać...posiedzieć raczej niż postać" - genialna w swej prostocie charakterystyka niegdysiejszego głównego UBeka, agenta GRU...
Przeczytać koniecznie, jeśli naprawdę chce się zrozumieć powojenną (a także i częściowo przedwojenną) historię Polski. Niespieszna opowieść o minionych czasach, niedotykalnie moderowana przez Tomasza Wołka. I na koniec: "Jarosław Iwaszkiewicz - nie lubiłem. Wybitny pisarz", taki to był ten nasz "Kisiel"

"Kisiel brzmi jak Wawel. I tak samo z kamienia" (cyt.za: Jerzy Waldorf) 250 opisanych osób, ze świecznika, z żyrandola, gigantów kultury, sztuki, polityki, purpuratów, palestry, itd, itp. Z wrodzonym Kisielowi złośnictwem, ironią, żartem, czasami zmyśleniem. Tej wiedzy nie znajdziemy w WE PWN, Wiki ani w innych guglach, a mówi więcej, niż opasłe tomiska encyklopedii....