Powieść sztampowa, napisana prostym, wręcz banalnym językiem. Jedyną siłą "Bierek" jest poruszany temat, czyli wątek homoseksualny, ale nawet on nie zdołał uratować reszty. Narracja sprawia, że czytelnik przedziera się przez kolejne zdania jak przez gęste błoto - tonie w powtórzeniach, truizmach, niepotrzebnej wulgarności i dawce młodzieżowych odzywek w stylu: sorka, lol, spoko.

Styl był dla mnie najgorszą stroną tej książki, zaraz po konstrukcji fabularnej. Światy dwóch głównych bohaterów przenikają się bardzo nienaturalnie, a zwroty akcji przypominają deux ex machina. Wszystko jest naiwne w swojej prostocie, czarne lub białe, bez szarości. Okładka to wielkie nieporozumienie. Na lubimyczytac.pl widnieje i tak jej lepsza wersja - ja trafiłam na graficznego potworka epatującego nagością, którego wypożyczenie wiązało się ze zniesmaczonymi spojrzeniami kolejki w bibliotece. Po co zamieszczać z przodu i z tyłu tak wymowne ilustracje? Owszem, dwaj nadzy panowie zaciekawiają, ale raczej nie zachęcają do kupna i poczytania książki. Sama sięgnęłam po nią tylko ze względu na opis i pozytywne recenzje, jakie znajdują się na tym portalu.

Męcząca to była lektura, jednak trzeba przyznać, że momentami potrafiła wciągnąć.

Powieść sztampowa, napisana prostym, wręcz banalnym językiem. Jedyną siłą "Bierek" jest poruszany temat, czyli wątek homoseksualny, ale nawet on nie zdołał uratować reszty. Narracja sprawia, że czytelnik przedziera się przez kolejne zdania jak przez gęste błoto - tonie w powtórzeniach, truizmach, niepotrzebnej wulgarności i dawce młodzieżowych odzywek w stylu: sorka, lol,...