Lekturę wspomnień Mariana Zacharskiego zacząłem nietypowo, bo od drugiej części. Polski superszpieg opowiada w niej o swoim życiu po powrocie z USA, a więc m.in. o pracy w zarządzie Peweksu oraz pracy dla wywiadu już w realiach "odnowionej Rzeczpospolitej" na odcinku rosyjskim z naciskiem na głośną w latach 90. aferę "Olina".

Oczywiście, jak to w przypadku tego rodzaju memuarów bywa, ile w tym prawdy, wie tylko sam autor. Jednak drobiazgowa pamięć Zacharskiego do szczegółów, dat, nazwisk itp. każe wierzyć w słuszne intencje autora, który "w imię zasad" musiał opuścić nasz piękny kraj.

"Rosyjska ruletka" jest więc ciekawą lekturą dla miłośników szpiegowskich klimatów i tych kilku osób, którzy zapomnieli już jak cudownie żyje się z lewicą u władzy.

Lekturę wspomnień Mariana Zacharskiego zacząłem nietypowo, bo od drugiej części. Polski superszpieg opowiada w niej o swoim życiu po powrocie z USA, a więc m.in. o pracy w zarządzie Peweksu oraz pracy dla wywiadu już w realiach "odnowionej Rzeczpospolitej" na odcinku rosyjskim z naciskiem na głośną w latach 90. aferę "Olina".

Oczywiście, jak to w przypadku tego rodzaju...

Druga część wspomnień Mariana Zacharskiego. Tym razem opisuje on swoją pracę po powrocie do Polski, której punktem kulminacyjnym jest sprawa "Olina" czyli zdobycie dowodów na współpracę ówczesnego premiera, Józefa Oleksego, z KGB. Książka trzyma w napięciu, ukazuje również w negatywnym świetle postawę wielu polityków, wojskowych oraz dziennikarzy, dla których własna kariera była ważniejsza od interesu narodowego. Zresztą jest tak do dziś.

Druga część wspomnień Mariana Zacharskiego. Tym razem opisuje on swoją pracę po powrocie do Polski, której punktem kulminacyjnym jest sprawa "Olina" czyli zdobycie dowodów na współpracę ówczesnego premiera, Józefa Oleksego, z KGB. Książka trzyma w napięciu, ukazuje również w negatywnym świetle postawę wielu polityków, wojskowych oraz dziennikarzy, dla których własna kariera...

Pierwsza książka Pana Zacharskiego "Nazywam się Zacharski. Marian Zacharski." szeroko opisywała kulisy szpiegowskiego rzemiosła i wywiadowczej pracy Zacharskiego w USA. Ta pozycja jest niemniej ciekawą jej kontynuacją choć metod i technik wywiadowczych jest w niej zdecydowanie mniej. Wstępem do fabuły książki jest początek rozwoju kariery autora w Pewexie, służbowe wizyty zagraniczne (Japonia, Korea, Szwajcaria czy Izrael),negocjacje z azjatyckimi korporacjami w związku z wprowadzaniem sprzętu elektronicznego w latach 90-tych do Polski, aż wreszcie główny wątek książki czyli współpraca autora niniejszej książki z UOP-em. Skutkowało to zdemaskowaniem przez Zacharskiego radzieckiego szpiega "Olina", którym miał być ówczesny premier Polski, Józef Oleksy. Mimo wielu dowodom, sprawie szybko ukręcono głowę i zapewne nigdy się nie dowiemy czy Oleksy rzeczywiście był rosyjskim szpiegiem. Książkę bardzo dobrze i przyjemnie się czyta choć nie sposób nie odnieść wrażenia że Zacharski kreuje się na swojego rodzaju bohatera, który całe swe życie oddał Polsce. W odróżnieniu od pierwszej części, Zacharski podzielił książkę na rozdziały przez co o wiele lepiej się ją czyta. Książka ma jeszcze jeden niezaprzeczalny autu, została bardzo estetycznie wydana. Kredowy papier, duża i czytelna czcionka oraz skórzana okładka podnoszą jej prestiż. Warto poczytać. Polecam.

Pierwsza książka Pana Zacharskiego "Nazywam się Zacharski. Marian Zacharski." szeroko opisywała kulisy szpiegowskiego rzemiosła i wywiadowczej pracy Zacharskiego w USA. Ta pozycja jest niemniej ciekawą jej kontynuacją choć metod i technik wywiadowczych jest w niej zdecydowanie mniej. Wstępem do fabuły książki jest początek rozwoju kariery autora w Pewexie, służbowe wizyty...

Druga część wspomnień oficera polskiego wywiadu, koncentrująca się wokół takich person jak: Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Gromosław Czempiński, Józef Oleksy.... Temu ostatniemu autor poświęca najwięcej uwagi.

Kim był agent ''Olin". Czy rzeczywiście był nim wysoko postawiony polityk?.
Sprawa nigdy nie została gruntownie wyjaśniona. Faktem jest, że były premier współpracował z Agenturalnym Wywiadem Operacyjnym AWO w latach 1970-1978.

Lektura tej książki wzbudza mieszane uczucia. Zacharskiemu można zarzucić mitomanię, koloryzowanie rzeczywistości. Stara przedstawić siebie w korzystnym świetle. Kolportuje banalne opinie o Rosji, służb. Za dużo wątków biograficznych, prywatnych spraw.

Szkoda, że autor prawie nie wspomina o metodach pracy wywiadu, kontrwywiadu.

Spora ilość faktów, dat, wydarzeń, powiązań polityków ze służbami.

Druga część wspomnień oficera polskiego wywiadu, koncentrująca się wokół takich person jak: Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Gromosław Czempiński, Józef Oleksy.... Temu ostatniemu autor poświęca najwięcej uwagi.

Kim był agent ''Olin". Czy rzeczywiście był nim wysoko postawiony polityk?.
Sprawa nigdy nie została gruntownie wyjaśniona. Faktem jest, że były premier...

Zwierzenia i konfabulacje szpiega

Tę książkę polecam wszystkim, którzy interesują się najnowszą historią Polski, a w szczególności tym, którzy czytają ze zrozumieniem, krytycznie i ze znajomością tła wypadków, o których pisze autor. Jeśli te kryteria zastosujemy, dowiemy się wielu fascynujących rzeczy o historii naszego kraju, a także o samym autorze, w tym również takich rzeczy, które autor chciałby ukryć.

Działalność służb wywiadowczych całego świata to przynajmniej w połowie wypadków i wydarzeń oszukiwanie, gra pozorów, kreowanie nieistniejących zdarzeń i tworzenie złudnych wyobrażeń. Gdy spotykamy wyrażenie "gra wywiadów", powinniśmy pamiętać, że chodzi właśnie o tę grę pozorów. W literaturze najlepiej to opisywał w kolejnych powieściach John Le Carre, sam zresztą współpracownik brytyjskiego MI6 (zwłaszcza "Pamięć absolutna" i "Bardzo poszukiwany człowiek" doskonale to ilustrują).

Szpieg, lub jeśli ktoś woli - agent, zanurzony w mieszaninie praw, półprawd i zmyśleń, po latach pracy w świecie Matrixu z trudem odróżnia prawdę od fałszu, fakty od własnych ich interpretacji i wyobrażeń o nich. I książka Zacharskiego jest świetnym tego przykładem. W wypadku naszego rodzimego "Jamesa Bonda" (wziąłem w cudzysłów te słowa dlatego, że tak się ma Zacharski do rzeczywistego szpiegowania, co piszący te słowa do wspomnianego wyżej Le Carre)w grę wchodzi jeszcze chęć usprawiedliwienia po latach własnych czynów i decyzji i, to się rzuca w oczy, dokonania jakichś porachunków z przeciwnikami politycznymi i, wybaczcie, zwyczajna mitomania.

Można jeszcze uwierzyć, przymrużając oko, że 24-letni chłopak wyjeżdżając do pracy w USA (nie tylko bez przeszkolenia wywiadowczego w szkole polskiego wywiadu w Kiejkutach, ale i bez dobrej znajomości kraju urzędowania) rzeczywiście mógł trafić na wywiadowczą żyłę złota, jakim był jego informator w Stanach. Chociaż, jak na mój nos, Bella-informatora podsunęli mu Amerykanie, a cała operacja z danymi o radarach była umiejętną dezinformacją amerykańskich służb specjalnych. Ale jego dokonania, z taką emfazą opisywane, wydają się zwyczajną literacką bajką.

A już cała operacja z Olinem (chodziło o odsunięcie od władzy ówczesnego premiera Józefa Oleksego) - przecież to ewidentna - gołym okiem to widać - gra rosyjskiego wywiadu, który chciał wywołać w Polsce skandal polityczny, aby utrudnić naszemu krajowi wejście do NATO. Jak Zacharski, jeśli był, jak twierdzi, takim asem wywiadu, tego nie potrafił dostrzec?!

Odpowiedzi na kartach książki udziela mimowolnie sam Zacharski. Oczywiście, Zacharski nie był w Rosji, nie zna tego kraju. Ale jego sądy i opinie na temat Rosji i jej służb specjalnych są tak banalne, tak powierzchowne, miejscami wręcz infantylne, że aż rodzi się pytanie - Czy naprawdę nasze służby mają tylko taką wiedzę o groźnym sąsiedzie ze wschodu? Należy mieć nadzieję, że w polskich służbach są jednak prawdziwi fachowcy. Inaczej - niech Bóg ma w swojej opiece nasz kraj.

Polecam tę książkę do przeczytania. Ale do lektury uważnej, krytycznej, z encyklopediami i literaturą przedmiotu w ręku.

Zwierzenia i konfabulacje szpiega

Tę książkę polecam wszystkim, którzy interesują się najnowszą historią Polski, a w szczególności tym, którzy czytają ze zrozumieniem, krytycznie i ze znajomością tła wypadków, o których pisze autor. Jeśli te kryteria zastosujemy, dowiemy się wielu fascynujących rzeczy o historii naszego kraju, a także o samym autorze, w tym również takich...

Drogi czytelniku jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o sprawie Olina to ta książka jest właśnie dla Ciebie.

Poziom dokumentów i faktów zaprezentowany przez autora wyceniam wysoko. Mniej w tej książce jest opisanych ciekawostek z życia autora, jednak bardzo się fajnie czyta.

Drogi czytelniku jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o sprawie Olina to ta książka jest właśnie dla Ciebie.

Poziom dokumentów i faktów zaprezentowany przez autora wyceniam wysoko. Mniej w tej książce jest opisanych ciekawostek z życia autora, jednak bardzo się fajnie czyta.

Wiele razy podchodziłem do treści książki brnąć przez kolejne rozdziały. Ani styl pisania autora, ani też opisywane przez niego przypadki nie zainteresowały mnie szczególnie. Inspiracją do sięgnięcia po tę lekturę były odwołania do Pana Zacharskiego w którymś z tomów trylogii Pana Severskiego. Tam twórczość, a może i działalność Pana Zacharskiego była poddawana w wątpliwość. I ta myśl jest mi bliska po lekturze tej książki.
Spodziewałem się znaleźć odrobinę więcej informacji o technikach pracy wywiadowczej i kontrwywiadowczej. Autor skupił się jednak na przedstawianiu szczegółów swojego życia i udowadnianiu swej nieskazitelności. Rozgrywki polityczne i cała sprawa Olina nie zainteresowały mnie - być może ze względu na odległość od tych czasów, w którym byłem dzieckiem. Ponoć w poprzedniej książce autor zawarł więcej szczegółów pracy wywiadowczej. Ale zapewne nie sięgnę do niej w najbliższym czasie.
Na koniec warto dodać, że książka wydana została pięknie, co jest chyba standardem w wydawnictwie Zysk i S-ka, które zwykle promuje książki bardzo dobre. Tym razem jest jednak przeciętnie.

Wiele razy podchodziłem do treści książki brnąć przez kolejne rozdziały. Ani styl pisania autora, ani też opisywane przez niego przypadki nie zainteresowały mnie szczególnie. Inspiracją do sięgnięcia po tę lekturę były odwołania do Pana Zacharskiego w którymś z tomów trylogii Pana Severskiego. Tam twórczość, a może i działalność Pana Zacharskiego była poddawana w...

Szczególnie ważna książka, dla tych którzy chcą zrozumieć przemiany w Polsce po 89 r. Drugi aspekt to w jakimsposob media przedstawiają tzw. Afery, co mówi na ten temat Oleksy publicznie, a jaka jest opinia i materiały Sluzb.
Kolejny ciekawy wątek to Kwaśniewski. Warto przeczytać, żeby zrozumieć dzisiejsze wypowiedzi ex. Prezydenta.

Szczególnie ważna książka, dla tych którzy chcą zrozumieć przemiany w Polsce po 89 r. Drugi aspekt to w jakimsposob media przedstawiają tzw. Afery, co mówi na ten temat Oleksy publicznie, a jaka jest opinia i materiały Sluzb.
Kolejny ciekawy wątek to Kwaśniewski. Warto przeczytać, żeby zrozumieć dzisiejsze wypowiedzi ex. Prezydenta.

Możemy być dumni z polskiego Jamesa Bonda, natomiast zatrważać powinna nas gra polityczna i obłuda rządzących, przedkładających własne dobro nad dobro Polski. Kwitując za Sztaudyngerem najszybsza droga do kariery prowadzi przez cztery litery!

Możemy być dumni z polskiego Jamesa Bonda, natomiast zatrważać powinna nas gra polityczna i obłuda rządzących, przedkładających własne dobro nad dobro Polski. Kwitując za Sztaudyngerem najszybsza droga do kariery prowadzi przez cztery litery!

Ciekawie opisana historia prawie współczesna, pokazująca kulisy władzy - z naciskiem na premiera Oleksego. Warto przeczytać, nawet jeśli widać, że opinie autora są mocno subiektywne to na pewno mechanizmy wiele się nie różniły.

Ciekawie opisana historia prawie współczesna, pokazująca kulisy władzy - z naciskiem na premiera Oleksego. Warto przeczytać, nawet jeśli widać, że opinie autora są mocno subiektywne to na pewno mechanizmy wiele się nie różniły.