Z pustych ulic, ze zmęczonych oczu, wychudzonych sylwetek, z widoku żebrzących dzieci, z ciał przyjaciół wiszących na szubienicy która kiedyś była peronem.. Z tej całej trwogi tworzy się przerażający bo prawdziwy obraz okrutnego czasu wojny. Czasu gdzie zło przybiera konkretną i ludzką postać. Gdzie ręce z łatwością służą do mordowania, podpisywania aktów eksterminacji. Jak w głodzie i drżeniu ze strachu przed każdym puknięciem do drzwi znaleźć nadzieję by trwać.. By z dnia na dzień postanawiać żyć mimo, że rozstrzelano przyjaciela, wywieźli znajomą rodzinę, kazali porzucić dom.. Siłę tę znajduje tytułowa Teresa i jej mama, autorka książki, nauczycielka która spisała to co wydarzyło sie w życiu jej i jej bliskich. Tajne komplety, nauczanie, matura - to prowadzi do przyszłości, ta walka o przyszłość nadaje sens i celu wielu młodym ludziom i ich nauczycielom. Idą do przodu mimo, że zabrano im pozornie wszystko. Praktycznie pozbawieni środków do życia, ciągle głodni, obdzierani z godności, traktowani jak podludzie całą energię poświęcają nauce wierząc że nadejdzie świt.. że dotrwają. Ale wiara domaga się czasem największej ofiary.. Czytając tę książkę nie sposób pozostać niewzruszonym, historie życia ludzi z tych, przecież nie tak jeszcze odległych, czasów wołają o pamięć, szacunek i pokorę nas którzy żyjąc obecnie posiadamy wszystko.. Wszystko to co Im zostało przemocą wyrwane.. Godność i wolność.

Z pustych ulic, ze zmęczonych oczu, wychudzonych sylwetek, z widoku żebrzących dzieci, z ciał przyjaciół wiszących na szubienicy która kiedyś była peronem.. Z tej całej trwogi tworzy się przerażający bo prawdziwy obraz okrutnego czasu wojny. Czasu gdzie zło przybiera konkretną i ludzką postać. Gdzie ręce z łatwością służą do mordowania, podpisywania aktów eksterminacji. Jak...