Zdecydowanie najsłabsza z tej serii.
Wszyscy nasi znajomi z "Hery..." i "Lotu..." próbują pomału poukładać swoje życie po dramatycznych doświadczeniach życiowych. Nawet Grażyna ukazuje swoje bardziej ludzkie oblicze, co osobiście do mnie nie przemawia. Nie potrafię jej pewnych rzeczy zapomnieć, w tym Ralfa...
Kamila nadal lubię, Jacka ciągle faworyzuję.

I tylko ta Kometa... Cały czas udaje, że życie to gra, a ludzie to pionki, które można przestawiać dowolnie według własnego (JEJ) pomysłu. A to tak nie działa. Nie lubię jej od momentu kiedy pojawiła się w pierwszej części. I nic się w tym temacie nie zmieniło, chociaż wydawać by się mogło, że teraz już będzie dobrze, że ona da radę, że przestanie grać. Nie przestanie. Demony tak łatwo nie odpuszczają...

Nie mogę się zdecydować czy lubię kiedy losy bohaterów są dopowiedziane do końca, do przysłowiowej kropki nad i, czy raczej kiedy nie są jasne i zostawiają czytelnikowi pole do popisu w kwestii ułożenia ich dalszych losów. W tym wypadku skłaniam się przy drugiej wersji. Po zakończeniu "Lotu komety" miałam swoją wersję wydarzeń i bardziej mi się podobała, jeśli mam być szczera.

A co do wątku portali randkowych i spotkań z przypadkowymi osobami, który został tu lekko muśnięty, to poszukam jakiejś innej pozycji (może ktoś coś podpowie drodzy Czytelnicy?), która potraktuje temat konkretniej, a nie tak ogólnikowo.

Zdecydowanie najsłabsza z tej serii.
Wszyscy nasi znajomi z "Hery..." i "Lotu..." próbują pomału poukładać swoje życie po dramatycznych doświadczeniach życiowych. Nawet Grażyna ukazuje swoje bardziej ludzkie oblicze, co osobiście do mnie nie przemawia. Nie potrafię jej pewnych rzeczy zapomnieć, w tym Ralfa...
Kamila nadal lubię, Jacka ciągle faworyzuję.

I tylko ta...