Nic szczególnego, porządną pozycja. Czytałem jako pierwsza w serii z doskoku więc może dlatego, spodziewam się, że niedługo o niej zapomne

Nic szczególnego, porządną pozycja. Czytałem jako pierwsza w serii z doskoku więc może dlatego, spodziewam się, że niedługo o niej zapomne

Gdyby nie Autor i okładka mogłabym pomyśleć, iż sięgam po powieść obyczajową z nutką romantyczną. Nic bardziej mylnego. Tu jest mocno, dla mnie zbyt krwawo! Trwa wyścig z czasem i wciąż nie wiadomo kto jest mordercą.
Przy tej lekturze nie można odpocząć, tu emocje i myśli wręcz szaleją.
Nie mój klimat, a jednak wciągnęła mnie.

Gdyby nie Autor i okładka mogłabym pomyśleć, iż sięgam po powieść obyczajową z nutką romantyczną. Nic bardziej mylnego. Tu jest mocno, dla mnie zbyt krwawo! Trwa wyścig z czasem i wciąż nie wiadomo kto jest mordercą.
Przy tej lekturze nie można odpocząć, tu emocje i myśli wręcz szaleją.
Nie mój klimat, a jednak wciągnęła mnie.

Uwielbiam i polecam!

Uwielbiam i polecam!

Książka Fiołki są niebieskie jest moim powrotem do pisarza Jamesa Pettersona i cyklu o detektywie Alexie Crossie. Sięgając po nią miałem nadzieje na ciekawy i mroczny thriller ze zwrotami akcji. Jaki zazwyczaj dostawałem od tego autora. Miałem również obawy przed ponownym czytaniem, czy dobrym pomysłem jest wracanie do wcześniejszych książek jakie przeczytałem. Pomimo wszystko byłem ciekawy samej historii.
Alex Cross zostaje wezwany do makabrycznej zbrodni na znajomej policjantce, którą popełnił psychopatyczny morderca zwany Supermózgiem. Wydaje się wszystko wiedzieć o bohaterze i stanowi realne zagrożenie dla niego. Alex będzie musiał dowiedzieć się prawdy i powstrzymać nieuchwytnego morderce zanim znów uderzy.

Książka Fiołki są niebieskie są kontynuacją Róże są czerwone, gdzie rozpoczyna się intryga. Przeczytałem z pominięciem wymienionej przez ze mnie pozycji i oprócz małych nawiązań na początku później nie znalazłem nic co przeszkadzało mi w czytaniu. Historia jaką dostajemy jest próbą zmierzenia się z nieuchwytnym i niezwykle inteligentnym mordercą. Zaczyna się intrygująco od samego początku i nabiera rozpędu w miarę rozwoju akcji. Wątek śledztwa został poprowadzony bardzo dobrze i podczas jego trwania nie brakuje zwrotów akcji. Mylenie i podsuwanie fałszywych tropów przyczynia się do niemożliwości odgadnięcia sprawcy popełnianych morderstw. Pomysł na przerzucenie na dalszy plan właśnie tego wątku i dodanie przez pewien czas nowego dotyczącego brutalnych morderstw jakie zostają popełnione, który wypada intrygująco było ciekawym pomysłem. Sięgnięcie po motywy wampiryczne spodobało mi się i chociaż osobno prowadzi wątek złych do szpiku kości postaci, których poznajemy, nie sposób przejść obok niego obojętnie. Działania czarnych charakterów wypadają przerażająco i zostały opisane z krwawymi szczegółami. Samo śledztwo prowadzone przez Alexa Crossa i innych zawiera pozyskiwanie poszlak, śladów i informacji podczas przesłuchania. Występują tutaj niezwykłe ucieczki, starcia w czasie działań policji, szczęśliwe zbiegi okoliczności, pojawiają się wskazówki dotyczące toczącej się sprawy i występują pościgi za psychopatami. Jako doświadczony w łapaniu takich osobników bohater potrafi wczuć się w ich położenie i zawsze próbuje powstrzymać toczący się śmiertelny pojedynek z czasem w celu odnalezienia sprawcy przed dalszymi działaniami. Oprócz kryminalnej intrygi dostajemy również tło obyczajowe odgrywające może drugoplanową rolę, ale zawsze wzbogacające historie i ukazujące oblicze Crossa jako kochającego ojca, szukającego drugiej połówki, mającego pracę polegająca na łapaniu groźnych i niebezpiecznych psychopatów gotowych na wszystko.
Głównym bohaterem jest Alex Cross, który jako detektyw i wcześniej konsultant wspiera policje lub FBI w poszukiwaniu groźnych przestępców. Jego sylwetkę jak zwykle autor nakreślił pod względem psychologicznym bardzo dobrze i wypada ciekawie jako bohater. Jest twardy, spokojny, spostrzegawczy, nie cofający się, potrafiący walczyć o swoje, umiejący wejść w umysł przestępcy, nie podający się łatwo, dbający o rodzinę i relacje ze swoimi dzieciakami. W umiejętny sposób jego postać została przedstawiona i oddanie mu narracji sprawdza się wspaniale. Dostajemy relacje z wydarzeń z pierwszej ręki i mamy możliwość obserwowania przygód jakie przeżywa. Nieraz niebezpiecznych i powodujących kibicowaniu mu w czasie wystąpienia zagrożenia, aby wyszedł cało z opresji. Jako bohater wypada sympatycznie i jego losami można się przejąć. Oprócz tego pojawiają się znane nam z poprzednich części kolega policjant, Nana i oczywiście dzieciaki. Może nie mają za dużo do odegrania w historii, ale można polubić Damona, Jannie i Nanę, którzy są oczkiem w głowie Alexa. Kolejne postacie są czarnymi charakterami, gdzie ich działania wzbudzają strach i niedowierzanie jeśli chodzi o mordercze skłonności. Pewni siebie, nie bojący się niczego i nikogo, skorzy do przemocy i brutalnego działania. Niczym nie wyróżniający się z tłumu i dlatego tak przerażający, bo nie wiadomo kiedy uderzą lub kogo zaatakują. Pozostałe postacie drugoplanowe i trzecioplanowe jakie dostałem tutaj wypadają dobrze i zazwyczaj maja do odegrania rolę w historii. Jednak nie dostałem jednowymiarowych lub nawet męczących swoją obecnością, ale posiadają często własną głębie. Relacje pomiędzy bohaterami zostały przedstawione przez autora bardzo dobrze. Nieraz nie brakuje w nich emocji w czasie spotkań lub rozmów z rodziną Alexa lub podczas relacji morderców, które wywołują dreszczyk niepokoju. Napisane dialogi są stworzone sprawnie i czyta się przyjemnie bez zgrzytów.

Fiołki są niebieskie są połączeniem thrillera, kryminału z dodatkiem tła obyczajowego. Sama historia jaką dostałem jest wciągająca mimo, że rozpoczęta w Róże są czerwone akcja tutaj jest kontynuowana. Nie znajdziemy nawiązania do poprzedniej części w całej opowieści, tylko na samym początku coś zostaje wspomniane. Nie przeszkadza cieszyć się z czytania i śledzić z ciekawością wydarzenia. Dostajemy całkiem sporo makabrycznych morderstw jakie serwuje nam autor. Dotyczą opisów miejsc zbrodni i samych działań przestępców, którzy nie przebierają w środkach w czasie polowania na ofiary. Bohater wpada na trop dziwnych organizacji i tajemniczych klubów wierzących w wampiryzm, które sprawiają, że zaczyna zastanawiać się nad ingerencją sił nadprzyrodzonych. Mroczne oblicza i niebezpieczne staje się pożywką do odkrywania tajemnic jakie są strzeżone. Wszystko to wiąże się ze śledztwem jakie jest prowadzone przez Alexa. Oprócz tego dostajemy kilka niezwykłych morderstw jakie zostają popełnione w brutalny sposób na niewinnych osobach. Wydają się dziwne ze względu na brak krwi w ciałach ofiar. Do tego dochodzi nękania przez Supermózga bohatera psychicznie, który jest rozdarty pomiędzy zapewnieniu rodzinie bezpieczeństwa i próbie złapania inteligentnego mordercy prowadzącego z nim grę. Samo zakończenie jakie dostajemy wypada świetnie jeśli chodzi o odkrycie kim jest sprawca. Takiego nie spodziewałem się i dlatego byłem zaskoczony kim tak naprawdę jest morderca kiedy poznałem jego tożsamość.
Sięgając po Fiołki są niebieskie kolejny raz nie wiedziałem do końca czego spodziewać się po powtórnej lekturze, która wcześniej bardzo spodobała mi się. Doczepić się można pewnego wykorzystania schematu jaki wypracował autor, który w tym przypadku daje nieraz znać o sobie podczas czytania. Na pewno zwięzłe, trochę oszczędne i krótkie rozdziały powodują przewracanie kartek do przodu w szybkim tempie. Dlatego czyta się błyskawicznie. Ma to swoje wady i zalety jeśli chodzi o historie, która dzięki temu staje się zwięzła, ale również brakuje czasami rozbudowania pewnych fragmentów do większych rozmiarów lub pojawienia się dzięki temu mroku w opowieści. Lepszego nakreślenia poszczególnych wątków jakie pojawiają się. Nie uświadczymy nudnych, rozwlekłych i męczących opisów. Akcja została poprowadzona wartko i bez przerwy coś dzieje się. Same wydarzenia toczą się szybko do przodu i dlatego nie nudzimy się podczas czytania. Moje kolejne spotkanie z Alexem Crossem mogę zaliczyć do udanych. Historia wciągnęła mnie od samego początku i trzymała w napięciu przez cały czas. Makabra, śledztwo, relacje bohatera, pogoń za psychopatami i niezwykłe zakończenie, to wszystko sprawia, że czyta się świetnie. Książka Fiołki są niebieskie jest dobrym thrillerem kryminalnym jaki dostałem. Na pewno w niedługim czasie sięgnę po kolejną część przygód Alexa Crossa, bo mam na nią ochotę.

Książka Fiołki są niebieskie jest moim powrotem do pisarza Jamesa Pettersona i cyklu o detektywie Alexie Crossie. Sięgając po nią miałem nadzieje na ciekawy i mroczny thriller ze zwrotami akcji. Jaki zazwyczaj dostawałem od tego autora. Miałem również obawy przed ponownym czytaniem, czy dobrym pomysłem jest wracanie do wcześniejszych książek jakie przeczytałem. Pomimo...

Detektyw Alex Cross, psycholog specjalizujący się w tropieniu seryjnych zabójców, przybywa do mieszkania swojej zamordowanej partnerki i przyjaciółki, agentki FBI, Betsey Cavalierre. Już wie, że za jej śmierć odpowiedzialny jest jego zaprzysięgły wróg, nieuchwytny psychopata nazywający siebie Supermózgiem, który ma na sumieniu wiele zbrodni. Prowadzone od dłuższego czasu śledztwo nie przyniosło dotąd rezultatów. Można przepuszczać, że ktoś celowo blokuje pracę policji. Tymczasem po drugiej stronie USA, w Kalifornii, dochodzi do serii okrutnych morderstw. Ich sprawca, z pozoru obdarzony niemal nadludzką siłą, wysącza krew swoich ofiar. Cross wpada na trop przedziwnej organizacji i tajemnych klubów, których członków posądza się o wampiryzm. Z wolna zaczyna wierzyć w istnienie sił nadprzyrodzonych. Seria morderstw, popełnionych jak-się wydaje-przez tego samego człowieka, trwa już od dziesięcioleci...

Detektyw Alex Cross, psycholog specjalizujący się w tropieniu seryjnych zabójców, przybywa do mieszkania swojej zamordowanej partnerki i przyjaciółki, agentki FBI, Betsey Cavalierre. Już wie, że za jej śmierć odpowiedzialny jest jego zaprzysięgły wróg, nieuchwytny psychopata nazywający siebie Supermózgiem, który ma na sumieniu wiele zbrodni. Prowadzone od dłuższego czasu...

"Fiołki są niebieskie" to kontynuacja historii z tomu 6 pt "Róże są czerwone".

Bardzo lubię czytać serię z Alexem Crossem, jednak tym razem powieść oceniam tylko jako dobrą.

Czyta się szybko, wciąga, lecz wątek z wampirami to nie moja bajka i do mnie nie przemawia.

"Fiołki są niebieskie" to kontynuacja historii z tomu 6 pt "Róże są czerwone".

Bardzo lubię czytać serię z Alexem Crossem, jednak tym razem powieść oceniam tylko jako dobrą.

Czyta się szybko, wciąga, lecz wątek z wampirami to nie moja bajka i do mnie nie przemawia.

Od 80 rozdziału wiedziałam, że to Kyle jest tym Supermózgiem. Przewidywalne.

Od 80 rozdziału wiedziałam, że to Kyle jest tym Supermózgiem. Przewidywalne.

W książce tej nie brakuje makabrycznych zbrodni, interesujących postaci, a także zaskakujących zwrotów akcji - aczkolwiek jest ich mniej niż w innych thrillerach tego autora. Wydawałoby się, że Patterson znalazł złoty środek na to, by każda z jego powieści znalazła się w gronie ulubionych tytułów każdego czytelnika. Niestety jednak, im więcej mam za sobą przeczytanych jego książek, tym mniej mnie wciągają i dostrzegam więcej schematów. Dlatego też oceniam książkę jako dobrą i nic ponad to. Zapewne sama trochę pozbawiłam się przyjemności nie czytając cyklu o Crossie chronologicznie. Mimo to jednak uważam, że temu tytułowi brakuje tego czegoś. Może odnajdę to przy kolejnej powieści Jamesa Pattersona.

W książce tej nie brakuje makabrycznych zbrodni, interesujących postaci, a także zaskakujących zwrotów akcji - aczkolwiek jest ich mniej niż w innych thrillerach tego autora. Wydawałoby się, że Patterson znalazł złoty środek na to, by każda z jego powieści znalazła się w gronie ulubionych tytułów każdego czytelnika. Niestety jednak, im więcej mam za sobą przeczytanych jego...

''Fiołki są niebieski'' to moje pierwsze spotkanie z detektywem Alexem Crossem , oczywiście kojarzyłam te postać z filmowej wersji jednej z części .
Musze przyznać,ze fabuła trzyma w napięciu i czyta się bardzo szybko , bohater budzi zaufanie i sympatie czytelnika , na pewno sięgnę po inne tytuły Jamesa Pattersona.
Polecam

''Fiołki są niebieski'' to moje pierwsze spotkanie z detektywem Alexem Crossem , oczywiście kojarzyłam te postać z filmowej wersji jednej z części .
Musze przyznać,ze fabuła trzyma w napięciu i czyta się bardzo szybko , bohater budzi zaufanie i sympatie czytelnika , na pewno sięgnę po inne tytuły Jamesa Pattersona.
Polecam

Alex Cross, psycholog i detektyw, znów jest na tropie brutalnych morderstw. Tym razem zostaje wezwany do zabójstwa swojej przyjaciółki, Betsey Cavalierre, agentki FBI. Zbrodniarz potraktował ją wyjątkowo brutalnie, jakby chciał pokazać Alexowi, na co go stać, jak bardzo może go zranić. Detektyw wie, że stoi za tym Supermózg, jego wielki wróg, który jak dotąd pozostaje nieuchwytny. Śledztwo mimo usilnych starań agentów, jakby wciąż stało w miejscu, jakby ktoś celowo nie chciał, żeby zostało zakończone.
Jednocześnie w innej części Stanów, dochodzi do kilku kolejnych, równie brutalnych morderstw. Ofiary zwyrodnialca są wysączane z całej krwi. Wszystko wskazuje na to, że za tymi działaniami stoją ... wampiry! Ale czy one istnieją naprawdę? Czy tylko ktoś próbuje zastraszyć środowisko?
Alex ma nie lada zagadkę, którą musi jak najszybciej rozwiązać. Nie tylko dla dobra potencjalnych ofiar, ale przede wszystkim dla bezpieczeństwa swojego i swoich bliskich.
"Fiołki są niebieskie" to siódma część przygód detektywa Alexa Crossa. Niefortunnie zaczęłam właśnie od niej, a nie od pierwszej, ale już wiem, że z chęcią zacznę podróż z Alexem od początku.

Alex Cross, psycholog i detektyw, znów jest na tropie brutalnych morderstw. Tym razem zostaje wezwany do zabójstwa swojej przyjaciółki, Betsey Cavalierre, agentki FBI. Zbrodniarz potraktował ją wyjątkowo brutalnie, jakby chciał pokazać Alexowi, na co go stać, jak bardzo może go zranić. Detektyw wie, że stoi za tym Supermózg, jego wielki wróg, który jak dotąd pozostaje...