Z grubsza znałam treść obu utworów, ale wcześniej ich nie czytałam. Postanowiłam więc nadrobić zaległości, mając nadzieję na odprężenie przy lekturze. Pierwsza komedia oparta jest na znanym motywie zamiany bliźniąt i wynikających z tego faktu perypetii.. Nieustannie coś się dzieje, ktoś za kogoś "zbiera baty" i chyba nikt do końca "nie wie, co jest grane". Na szczęście, jak przystało na prawdziwą komedię, wszytko dobrze się kończy.
Druga komedia już mniej mnie porwała swpją fabułą. Czegoś w niej zabrakłó. Nie urzekli mnie również bohaterowie, ich relacje i dialogi. Wszystko było nazbyt chaotyczne. Chcąc krótko podsumować tę komedię, posłużyłabym się powiedzeniem: "pomieszanie z poplątaniem".

Z grubsza znałam treść obu utworów, ale wcześniej ich nie czytałam. Postanowiłam więc nadrobić zaległości, mając nadzieję na odprężenie przy lekturze. Pierwsza komedia oparta jest na znanym motywie zamiany bliźniąt i wynikających z tego faktu perypetii.. Nieustannie coś się dzieje, ktoś za kogoś "zbiera baty" i chyba nikt do końca "nie wie, co jest grane". Na...

Nie, zdecydowanie nie są to moje ulubione komedie.
"Komedia omyłek" wykorzystuje stary, jeszcze rzymski motyw bliźniąt, którzy niechcący zamieniają się rolami, z czego wynika masa mniej lub bardziej zabawnych perypetii - fakt, że intryga jest mistrzowsko poprowadzona, a cała rzecz mimo zagrożenia tragedią (egzekucja Egona) dość pogodna, ale po lekturze zostało mi uczucie pewnego niedosytu.
Podobnie rzecz się miała ze "Straconymi zachodami miłości". To nie jest komedia charakterów ani sytuacyjna, to komedia czysto językowa i rzeczywiście pod tym względem Barańczak pokazuje całą swoją klasę tłumacza. Gorzej z fabułą: sztuka, w której czterech średnio utalentowanych, mało rozgarniętych i zadufanych w sobie facetów próbuje flirtować z czterema dziewczynami, które widzą, z jaką grupą fajtłap mają do czynienia i konsekwentnie odrzucają ich awanse za bardzo przypomina rzeczywistość.

Nie, zdecydowanie nie są to moje ulubione komedie.
"Komedia omyłek" wykorzystuje stary, jeszcze rzymski motyw bliźniąt, którzy niechcący zamieniają się rolami, z czego wynika masa mniej lub bardziej zabawnych perypetii - fakt, że intryga jest mistrzowsko poprowadzona, a cała rzecz mimo zagrożenia tragedią (egzekucja Egona) dość pogodna, ale po lekturze zostało mi uczucie...

czytałam takze,uwińczone sukcesem zachody milosci,których tu nie ma.Komedie W.S. podobały mi sie najmniej.kocham wszystkie tragedie,i kroniki,napewno przeczytam je znow,polecam,szczegolnie Tytusa Andronika

czytałam takze,uwińczone sukcesem zachody milosci,których tu nie ma.Komedie W.S. podobały mi sie najmniej.kocham wszystkie tragedie,i kroniki,napewno przeczytam je znow,polecam,szczegolnie Tytusa Andronika

Komedia omyłek super! Natomiast druga historia hmm taka średnia. Bez polotu jak dla mnie

Komedia omyłek super! Natomiast druga historia hmm taka średnia. Bez polotu jak dla mnie