Drugą część losów Marii pochłonęłam chyba szybciej niż pierwszą. Gdyby nie praca, siedziałabym całą dobę zatopiona w lekturze :)
Tym razem poznajemy dzieje bohaterów po 10 latach. Maria i Michał żyją dostatnio, a Hiltrud wraz z Tomaszem są wolnymi chłopami z gromadką dzieci. Sielanka nie trwa jednak zbyt długo, ponieważ Michał zostaje wezwany do wzięcia udziału w wojnie przeciwko husytom. Wyrusza w trudną drogę wraz z nieprzyjaciółmi, których kłuje w oczy to, że syn szynkarza został kasztelanem i zyskał poparcie cesarza.
Maria dowiaduje się, że Michał zginął (wcześniej jednak za swoje zasługi został mianowany na rycerza). Nie wierzy jednak w jego śmierć i wraz z maleńką córeczką i najstarszym synem Hiltrud, postanawia odszukać męża jako markietanka.
Cudem ocalały Michał z oznakami amnezji przebywa na zamku czeskiego rycerza, a Maria dostaje się do niewoli husytów. Okazuje się, że doświadczenie pięcioletniego życia jako nierządnica bardzo się jej przydaje.

Znowu świetnie zawiązana fabuła. To chce się czytać! Nie ma czasu na znużenie i zniecierpliwienie. Myślę, że jeśli ktoś rozpocznie przygodę z trylogią od drugiej części to bez problemu "złapie" sens - jest dużo przywołanych sytuacji i wyjaśnień.
Akcja cały czas toczy się w okresie wojen husyckich. Mordy, bestialstwo, brak litości nawet dla dzieci. Nigdy nie nadążam za politycznymi wstawkami, więc nie będę rozwijać tego wątku :)
"Kasztelanka" to pochwała miłości i przyjaźni. Ponownie zderzamy się z "prawdą", że hierarchia ma kolosalne znaczenie, podobnie jak obyczaje. Do przedmiotowego traktowania kobiet zdążyłam przywyknąć w pierwszej części, ale tu jest chyba jeszcze gorzej.
Kiedy dotarłam do rannego Michała, którego ktoś uratował, pomyślałam, że to powtórzony schemat. Przecież Marię też ktoś uratował w pierwszej części. Nie dajcie się jednak zmylić, bo historia jest trochę inaczej zawiązana.
Minusem są dla mnie imiona. Dzieci mają takie same imiona jak dorośli, tylko zmiękczenia czy formy zdrobniałe je odróżniają. Trochę mnie to irytowało.

Tak na marginesie: wydanie jest koszmarne. Dużo literówek, a dwa błędy ortograficzne są niewybaczalne.

Drugą część losów Marii pochłonęłam chyba szybciej niż pierwszą. Gdyby nie praca, siedziałabym całą dobę zatopiona w lekturze :)
Tym razem poznajemy dzieje bohaterów po 10 latach. Maria i Michał żyją dostatnio, a Hiltrud wraz z Tomaszem są wolnymi chłopami z gromadką dzieci. Sielanka nie trwa jednak zbyt długo, ponieważ Michał zostaje wezwany do wzięcia udziału w wojnie...