Siergiej Leontjewicz Maksudow, przeciętny mieszkaniec Moskwy, żyje sobie cichutko w ponurym mieszkaniu ze starym kotem, próbując swoich sił w dziedzinie literatury. Niestety, wychodzi mu to dość nędznie, tak więc i nędznie żyje - samotnie, smutno, jakoś szaro i bez poczucia spełnienia. Jednak, na wskutek dziwnych zarządzeń Losu, jego nieudana powieść trafia do rąk reżysera Teatru Niezależnego, który proponuje mu przerobienie tej pokraki na spektakl. Maksudow nieoczekiwanie odkrywa w sobie potencjał artystyczny i wkracza w groteskowy i fascynujący świat teatru...

Nie czuję się w porządku, dając ocenę książce, która nigdy nie została ukończona - ale panie, co mam robić, taka praca. Od razu ostrzegam tych, którzy sobie ostrzyli ząbki - przygoda Maskudowa z teatrem kończy się wraz z początkiem drugiej części i nie dane nam będzie ujrzeć zakończenia żadnego z wątków.

Tym nie mniej, zerknąć warto. Odmalowany przez Bułhakowa półświatek teatru jest groteskowy, barwny, tajemniczy, zaludniony przez nietypowe osobowości i rządzący się przedziwnymi prawami. Z prawdziwą przyjemnością czyta się relacje skołowanego Maksudowa opisującego kolejne wydarzenia, których nie jest w stanie do końca pojąć. Jednak tak to jest z teatrem - jego się kocha, a nie rozumie.

Ciekawym wątkiem pobocznym jest opis środowiska literackiego, z którym to nasz bohater będzie miał nieszczęście się zetknąć. Bułhakow nie żałował tu ironii, złośliwości i bezlitosnego wytykania wszelkich wad i nędznych pobudek małostkowym pseudopisarzom. I dlatego tak dobrze to się czyta.

"Powieść teatralna" pozostawia niedosyt, ale ciężko mieć tu do kogokolwiek pretensje - ale jednak smutek pozostaje. Nie jest to najszczęśliwszy pomysł, by zaczynać przygodę z Bułhakowem od tej pozycji, ale fani powinni z przyjemnością się z nią zapoznać.

Siergiej Leontjewicz Maksudow, przeciętny mieszkaniec Moskwy, żyje sobie cichutko w ponurym mieszkaniu ze starym kotem, próbując swoich sił w dziedzinie literatury. Niestety, wychodzi mu to dość nędznie, tak więc i nędznie żyje - samotnie, smutno, jakoś szaro i bez poczucia spełnienia. Jednak, na wskutek dziwnych zarządzeń Losu, jego nieudana powieść trafia do rąk reżysera...