W zakamarkach mojej biblioteki tkwią perełki, o których zdarza mi się zapominać. Na szczęście są ludzie na świecie, którzy pamiętają o Serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich i gdzieniegdzie na blogach pojawia się recenzja. Książki, choć są literackim rarytasem, łatwo upolować na portalach aukcyjnych za niewielkie pieniądze. Stąd u mnie na półkach pokaźny zbiorek, wszak 2 zł za sztukę - nie majątek.

Dziś szybka lektura autorstwa Miki Waltari. Króciutka, bo liczy niewiele ponad sto stron, a więc do szybkiego przełknięcia. Nie wiem, czy lubię tego autora. "Egipcjanin Sinuhe" zanudził mnie niepomiernie i po trzech czwartych tekstu dałam sobie spokój (wiem, wiem, książka uznawana za arcydzieło, ale nic nie poradzę, znudziła mnie). Kolejną książką Miki Waltariego, była książka "Karin, córka Monsa", która wciągnęła mnie bez reszty, bo akurat byłam w temacie, świeżo po lekturze "Czterech królów Katarzyny" Małgorzaty Duczmal.

I po lekturze "Obcego..." kolejny plus dla autora. Jak wspomniałam książka niewielka, ale z ogromem treści. Na podupadłą farmę przybywa człowiek poszukujący pracy. Gospodyni o nic nie pyta. Potrzebna do pracy silna para rąk. Farma spoczywająca na jej barkach, podupada. Mąż pije, stary wuj niezdatny do ciężkiej roboty, ona mająca niewielkie pojęcie o uprawie roli. Obcy początkowo traktowany jest z rezerwą, nie ma żadnych wymagań, zatrudniony do jesieni, godzi się pracować dłużej za "wikt i opierunek". Między dwojgiem - gospodynią i obcym rodzi się miłość, miłość dająca nadzieję na przyszłość. Ale jest ten pierwszy, prawowity mąż...

Zdawałoby się, że temat stary jak świat, mocno ograny, ale powieść wciąga, od pierwszego zdania wieje niepewnością. Wciąż nie wiadomo, co się wydarzy. Z każdym zdaniem napięcie rośnie.
Postaci w powieści niewiele, nawet tych drugoplanowych, ale pierwszoplanowe, choć oszczędnie zarysowane, są wulkanami uczuć - miłości, nienawiści i żądzy zemsty.

Proza oszczędna, ale jakże wymowna, nie pozwalająca o sobie zapomnieć.Trzyma w napięciu niby pełen grozy kryminał, ani na moment nie pozwala oderwać się od książki. Polecam!

W zakamarkach mojej biblioteki tkwią perełki, o których zdarza mi się zapominać. Na szczęście są ludzie na świecie, którzy pamiętają o Serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich i gdzieniegdzie na blogach pojawia się recenzja. Książki, choć są literackim rarytasem, łatwo upolować na portalach aukcyjnych za niewielkie pieniądze. Stąd u mnie na półkach pokaźny zbiorek, wszak 2 zł za...