Autorka podchodzi do trudnych tematów bez niedomówień, upiększania. Niektórzy czytelnicy zarzucają jej, że opowiadania są zbyt trudne dla dzieci, że ukazała złe spojrzenie na daną sprawę, że dzieci nie borykają się z takimi problemami. A ja jestem odmiennego zdania. Wiem, że wiele z nich ma większy bagaż doświadczeń różnego typu niż niejeden dorosły. To nam dorosłym wydaje się, że dzieci są na pewne sprawy za małe. A one po prostu widzą je nieco inaczej. Mają inny system wartości i dlatego nasze reakcje na dane sytuacje tak się różną. Myślę, że niejedno dziecko musi borykać się z niezrozumieniem ze strony dorosłych, spychaniem ich "małych" problemów na margines. Pewnie nie brakuje dzieci, których rodzice wyjechali za chlebem podrzucając je dziadkom czy innym krewnym. Pewnie niejeden z nas nie umiałby przekazać wiadomości, że ukochana babcia odeszła na zawsze. Nie brakuje tez rodziców, którzy posiadanie macierzyństwa traktują jako przypadek, a dzieci jak karę.
Ja przeczytałam książkę z dużą przyjemnością. Uważam ją za wartościową lekturę, może faktycznie w starszych klasach. Literatura dziecięca i młodzieżówa to nie tylko fantasy i baśnie, w końcu te dzieci żyją w realnym świecie i spotykają się z prawdziwymi problemami.

Autorka podchodzi do trudnych tematów bez niedomówień, upiększania. Niektórzy czytelnicy zarzucają jej, że opowiadania są zbyt trudne dla dzieci, że ukazała złe spojrzenie na daną sprawę, że dzieci nie borykają się z takimi problemami. A ja jestem odmiennego zdania. Wiem, że wiele z nich ma większy bagaż doświadczeń różnego typu niż niejeden dorosły. To nam dorosłym wydaje...