Ostatnie miesiące Polski i Polaków przed najazdem dwóch jej sąsiadów - dwóch wrogich mocarstw, a następnie kampania wrześniowa i następujący po niej czas niewoli prowadzącej do zbrodni na niewyobrażalną wcześniej skalę oraz okupacji równie zbrodniczej bo obliczonej na planową eksterminację całego narodu. Wszystko to pokazane z perspektywy zarówno zwykłych ludzi, żyjących w ramach przypadających im ról społecznych, w ich środowiskach, przeżywających rozterki i bolączki "dnia codziennego i niecodziennego", trapionych coraz większą obawą przed nadciągającą, coraz bardziej namacalną "nawałnicą"; jak również z pułapu wielkich graczy - rozdających karty polityki europejskiej, których plany, kalkulacje, wyrafinowane gierki a po części chore ambicje i zbrodnicze zamysły doprowadziły do wojennej pożogi. Autor doskonale orientujący się w meandrach polityki międzynarodowej lat 30-tych XX wieku, a w równym stopniu w historii militarnej Europy tego okresu i w zagadnieniach z zakresu wojskowości wprowadza czytelnika w atmosferę wówczas panującą na europejskich salonach, w gabinetach polityków, ale także na ulicach miast, w dworach ziemiańskich, w garnizonach oraz sztabach wojskowych. Sugestywnie przedstawia własną wizję realiów procesów zachodzących w skali makro- i mikro-, które zbiegły się kulminacyjnie w dwóch kluczowych dla nas Polaków datach - 1 i 17 września 1939 r. Unika nuty moralizatora, unika patosu, unika jakże częstej dziś, a zwykle fałszywie brzmiącej, nuty martyrologicznej. Nie "wybiela" postaci historycznych, a swoich fikcyjnych bohaterów wyposaża w te wszystkie cechy, które pozwalają im zachować walor autentyczności, wiarygodności, skrawając ich na miarę czasów, w jakich przyszło im żyć, panującej wówczas emocjonalności i obyczajowości. Motorem napędowym akcji są dialogi - żywe, przekonywujące, treściwe. To z nich dowiadujemy się o rozwoju sytuacji, o kolejnych wydarzeniach determinujących losy Kraju i narodu. Fabuła bardzo zgrabnie poprowadzona - równie, bez wgryzania się w niepotrzebne detale ale i obfitująca w bogactwo tych elementów, które służą dopełnieniu i pokoloryzowaniu całościowo ujmowanego tła historycznego powieści.Tła, które "de facto" staje się główną determinantą losów jednostkowych, będących swoistą egzemplifikacją losów całego społeczeństwa, a raczej społeczeństw. Książkę bardzo dobrze się czyta, po prostu wciąga i choć nie ma tu "mrocznych tajemnic", "niespodziewanych zwrotów akcji", "psychologicznych łamigłówek" to stanowi ona dobrze - również pod względem warsztatowym - napisane kompendium z historii najnowszej Polski i jej uwikłania przez posunięcia jej sąsiadów - dwóch największych totalitaryzmów XX stulecia.

Ostatnie miesiące Polski i Polaków przed najazdem dwóch jej sąsiadów - dwóch wrogich mocarstw, a następnie kampania wrześniowa i następujący po niej czas niewoli prowadzącej do zbrodni na niewyobrażalną wcześniej skalę oraz okupacji równie zbrodniczej bo obliczonej na planową eksterminację całego narodu. Wszystko to pokazane z perspektywy zarówno zwykłych ludzi, żyjących w...

"Imiona honoru" to ciekawa powieść łącząca wątki obyczajowe, historyczne i romansowe.
Poznajemy w niej i postacie historyczne, i fikcyjne. Najbardziej interesujące są losy tych drugich, gdyż okazują się nieprzewidywalne i zaskakujące. W tej bogatej galerii mamy ludzi różniących się wiekiem, pochodzeniem, wykształceniem i miejscem zamieszkania. Początkowo każda historia wydaje się osobną opowieścią, z czasem jednak ścieżki niektórych bohaterów się krzyżują.

Autorowi udało się stworzyć w powieści rosnące napięcie. Dotyczy to zwłaszcza czasów przedwojennych, gdy poszczególne postacie zastanawiają się, czy wybuchnie wojna.
Jedni w to nie wierzą, inni są przekonani o nieuchronności napadu Hitlera na Polskę. W tej sytuacji tylko czytelnik ma pewność, co stanie się 1. i 17. września 1939 roku.

Interesujące są nie tylko pogmatwane losy fikcyjnych bohaterów. Przeplatają się one z historycznymi scenami zakulisowych działań Hitlera i Stalina oraz polskich polityków i dowódców.
Tło historyczne pokazane zostało rzetelnie i z dbałością o szczegóły, ale nie jest nużącym wykładem, lecz barwną narracją.

Całość układa się w trzymającą w napięciu, momentami wzruszającą opowieść o pogmatwanych losach ludzi uwikłanych wbrew własnej woli w wielką historię, która kładzie się cieniem na ich planach i marzeniach. Szczególnie wyraziście na tym tle wypadają fragmenty opisujące polskich oficerów uwięzionych w Kozielsku i innych obozach utworzonych przez sowietów. Żołnierze zastanawiają się nad czekającą ich przyszłością, snują różne domysły, przerzucają się hipotezami... I znów tylko czytelnik wie, jaki koniec ich czeka.

"Imiona honoru" to powieść wciągająca, barwna, pełna emocji, dlatego dziwi mnie jej niska ocena. Ja z czystym sumieniem daję 7 gwiazdek i zaraz zabieram się za czytanie drugiej części.

"Imiona honoru" to ciekawa powieść łącząca wątki obyczajowe, historyczne i romansowe.
Poznajemy w niej i postacie historyczne, i fikcyjne. Najbardziej interesujące są losy tych drugich, gdyż okazują się nieprzewidywalne i zaskakujące. W tej bogatej galerii mamy ludzi różniących się wiekiem, pochodzeniem, wykształceniem i miejscem zamieszkania. Początkowo każda historia...

Kiedy zobaczyłem tę książkę w bibliotece pomyślałem,że to będzie pewnie coś w stylu Czasu Honoru.
Ale niestety nie.
Książka jest według mnie średnia,no w porywach dobra.
Dużo się dzieje,mamy mnóstwo wydarzeń i bohaterów.
Lecz cóż z tego ? Ja podane jest to w nudny i męczący sposób.
Nie jest to książka,którą będę miło wspominał.

Kiedy zobaczyłem tę książkę w bibliotece pomyślałem,że to będzie pewnie coś w stylu Czasu Honoru.
Ale niestety nie.
Książka jest według mnie średnia,no w porywach dobra.
Dużo się dzieje,mamy mnóstwo wydarzeń i bohaterów.
Lecz cóż z tego ? Ja podane jest to w nudny i męczący sposób.
Nie jest to książka,którą będę miło wspominał.

Dość ciężko czyta się, gdy historię II wojny światowej zna się niezbyt dogłębnie, gdyż nie ma odnośników, a lubię dokładnie wiedzieć , o czym czytam, więc podpierałam się wiedzą męża i jego brata:) wielowątkowa powieść

Dość ciężko czyta się, gdy historię II wojny światowej zna się niezbyt dogłębnie, gdyż nie ma odnośników, a lubię dokładnie wiedzieć , o czym czytam, więc podpierałam się wiedzą męża i jego brata:) wielowątkowa powieść

Mimo swojej wielowątkowości i ciekawego tematu, nie spodobała mi się. Wpływ na to niewątpliwie ma styl autora, który mi nie odpowiada. Dialogi i narracja niczym się nie różnią, a ja lubię zróżnicowanie w języku bohaterów.

Mimo swojej wielowątkowości i ciekawego tematu, nie spodobała mi się. Wpływ na to niewątpliwie ma styl autora, który mi nie odpowiada. Dialogi i narracja niczym się nie różnią, a ja lubię zróżnicowanie w języku bohaterów.