To moje pierwsze spotkanie z Christopcherem Moorem. Nie rozumiem skąd tyle negatywnych opinii – jeśli to najgorsza książka tego autora, to z wielką chęcią sięgnę po inne jego dzieła (jeśli ma być tylko lepiej?!). Spodobał mi się jego styl, troszkę przypomina mi ten, w którym od lat jestem zakochany na zabój: S. Kinga. Fabuła jest całkiem ciekawa, język barwny. Książka ta jako jedna z nielicznych naprawdę mnie rozbawiła. Scena z cewnikiem sprawiła, że zaśmiałem się na głos (co niemal nigdy mi się nie zdarza). Jedynym mankamentem jest nierealne, zupełnie pozbawione sensu zakończenie.
Ach, byłbym zapomniał: wielki plus za świetnie wykreowaną postać głównego bohatera. Tak, tak – nie jest to bohater pozytywny, którego możemy polubić i trzymać za niego kciuki. Nie jest też ani specjalnie mądry, ani bystry – ale o to chodzi! Wreszcie jakaś zwyczajna, realistyczna postać, która ma nie tylko zalety (jest ich kilka) ale i ogrom wad. A bądźmy szczerzy: ludzie nie są cudowni, mają więcej wad niż zalet.
Podsumowując: świetna książka, polecam!

To moje pierwsze spotkanie z Christopcherem Moorem. Nie rozumiem skąd tyle negatywnych opinii – jeśli to najgorsza książka tego autora, to z wielką chęcią sięgnę po inne jego dzieła (jeśli ma być tylko lepiej?!). Spodobał mi się jego styl, troszkę przypomina mi ten, w którym od lat jestem zakochany na zabój: S. Kinga. Fabuła jest całkiem ciekawa, język barwny. Książka ta...