Znacie to uczucie, kiedy główna bohaterka jest tak denerwująca, że nie macie ochoty czytać dalej? Tak jest w przypadku Numerów. Nigdy nie spotkałam się z postacią tak irytującą jak Jem, która próbuje zgrywać twardzielkę w każdej sytuacji.
Kolejny aspekt - język tej książki. Dialogi są okropne, pełne wulgaryzmów. A opisy też nie są wspaniałe, autorka chyba na siłę chciała pokazać, że jest to książka o piętnastolatce.
Ach, autorka. Podobno ta kobieta ma czterdzieści lat, tak przeczytałam na okładce. Nie wiem, czy jest ona tak bardzo niezorientowana w zachowaniach dzisiejszej młodzieży, czy po prostu angielscy nastolatkowie odbiegają od normy.
Relacje między bohaterami leżą i kwiczą, aczkolwiek nie mam już ochoty na rozpisywanie wszystkiego.
Daję 3 gwiazdki, bo jednak nie nudziłam się przez całą książkę i mimo wszystko była dla mnie ona jakąś formą rozrywki. Nie wiem, czy przeczytam kolejną część. Nie zastanawiam się w ogóle, co dalej stało się z bohaterami.

Znacie to uczucie, kiedy główna bohaterka jest tak denerwująca, że nie macie ochoty czytać dalej? Tak jest w przypadku Numerów. Nigdy nie spotkałam się z postacią tak irytującą jak Jem, która próbuje zgrywać twardzielkę w każdej sytuacji.
Kolejny aspekt - język tej książki. Dialogi są okropne, pełne wulgaryzmów. A opisy też nie są wspaniałe, autorka chyba na siłę chciała...