"Teraz już wiem na pewno, że tam na końcu tęczy czeka mnie szczęście."


Kolejna powieść Ceceli Ahern, która utrzymywała się dość długo na liście bestsellerów.
Autorka jest znana i kojarzona przede wszystkim ze swoim debiutem z roku 2004 (P.s Kocham Cię), na podstawie, którego został nakręcony film z Hilary Swank i Gerardem Butlerem w rolach głównych. Jej książki odnoszą sukces, bez mała każda z nich zajmowała miejsce na liście bestsellerów i utrzymywała je dość długo. Cecelia Ahern posiada lekki, ciekawy, budzący emocje styl pisania, przez co w ogóle nie nudzi i nie męczy czytelnika. Każda jej powieść porusza różne tematy, które na końcu sprowadzają się i tak do jednego, czyli jak żyć, kochać i być szczęśliwym.

Autorka przedstawia nam wydarzenia na podstawie listów, e-miali, wiadomości na sekretarce telefonicznej, wiadomości z komunikatorów .Na początku książki poznajemy dwójkę przyjaciół i śledzimy ich losy od wczesnej młodości do późnej starości. Nasi bohaterowie walczą z przeciwieństwami jakie stają im na drodze do ich wiecznej przyjaźni. Od wyprowadzki Alexa poprzez ciąże Rosie aż do ich ślubów itd.
Autorka stawia nam od początku proste pytanie "Czy istnieje przyjaźń damsko-męska ?", jeśli tak to jak ją zachować po starość, jeśli nie to czy musi się ona zakończyć rozstaniem ?
W książkach Ceceli Ahern wszystko jest możliwe poza przewidzeniem zakończenia. Alex i Rosie mieszkają na tej samej ulicy, chodzą do tej samej szkoły, mało tego nawet do tej samej klasy i zawsze razem otrzymują szlaban od Wielkonosej pani Casey. Ich przyjaźń zostaje wystawiona na próbę właśnie w dniu ósmych urodzin Alexa, kiedy to Rosie nie zostaje zaproszona. Sytuacja szybko zostaje opanowana. Rosie w dniu swoich 16 urodzin trafia do szpitala na płukanie żołądka, którego przyczyny poznajemy w połowie książki. Świat Rosie i marzenia o przyszłości (nauka w wymarzonym College, praca w Hotelu) pryskają z chwilą narodzin jej dziecka. Czy Rosie stanie na nogi? Zdobędzie wymarzoną pracę? Utrzyma przyjaźń z Alenem? Tego wszystkiego dowiecie się "Na końcu tęczy"

Uważam, a bynajmniej nie znam książki, która by nawiązywała w jakiś sposób historią do opisanej wyżej książki. Jest to pierwsza książka Ceceli Ahern przetłumaczona na J.polski. Sądzę, że książka była warta swojej ceny, wielu czytelników do niej wraca, o czym świadczy brak książki w księgarniach, na aukcjach i niejednokrotnie długie kolejki w bibliotece. Oprawa książki nie powala, nawet nie jest zachwycająca. Okładka miękka, przez co szybko się gnie a mamy do czynienia z książką ok. 500 str. Szata graficzna w żaden sposób nie odzwierciedla "środka" książki. Chociaż zdaję sobie sprawę, że nie łatwo ukazać środek książki w tej pozycji. Jednak jej wydanie nie zachwyca i pozostawia wiele do życzenia.
Książka zachwyca czytelnika jasnością akcji oraz tym, że poznajemy naszych bohaterów od najmłodszych lat, co daje nam możliwość poznania ich głębiej i domyśleniu się niektórych decyzji. Na pewno fenomenalnie wypadło zakończenie książki. Minusem tej powieści jest powtarzająca się historia dzieci Rosie i Alexa. Ich dzieci zostają przyjaciółmi w latach szkolnych itd. Na szczęście ich historia kończy się kilka stron wcześniej, co daje nam możliwość wczucia się w sytuacje ich rodziców i spokojnie zakończenie książki. Minusem może okazać się brak, a raczej znikoma ilość dialogów wypowiedzianych twarzą w twarz, a nie poprzez listy, jednak trzeba zauważyć, że jest to też plus, bo mimo takiego posunięcia książka nie męczy.
Moim zdaniem, jest to jedna z lepszych, a nawet najlepsza książka tej pisarki jak wyszła w przekładzie Polskim do 2009 r
Książka, niemalże wciąga natychmiastowo i nie sposób się od niej oderwać. W ocenie jej stawiam pewne 10 punktów na 10 możliwych.

"Teraz już wiem na pewno, że tam na końcu tęczy czeka mnie szczęście."


Kolejna powieść Ceceli Ahern, która utrzymywała się dość długo na liście bestsellerów.
Autorka jest znana i kojarzona przede wszystkim ze swoim debiutem z roku 2004 (P.s Kocham Cię), na podstawie, którego został nakręcony film z Hilary Swank i Gerardem Butlerem w rolach głównych. Jej książki odnoszą...