Mroczna, tajemnicza, niesamowita, niedopowiedziana. Cienka granica między rzeczywistością a fikcją - to chyba najlepsze słowa, którymi mógłbym określić tą pozycję.

Autor przeprowadza nas przez pewien rodzaju labiryntu, gdzie cały czas trafiamy na ślepe zaułki a wyjście z niego jest gdzie indziej niż można by oczekiwać. Świetne zakończenie. Polecam.

Film "Dziewiąte Wrota" również znakomity, aczkolwiek dość luźno powiązany w powieścią.

Mroczna, tajemnicza, niesamowita, niedopowiedziana. Cienka granica między rzeczywistością a fikcją - to chyba najlepsze słowa, którymi mógłbym określić tą pozycję.

Autor przeprowadza nas przez pewien rodzaju labiryntu, gdzie cały czas trafiamy na ślepe zaułki a wyjście z niego jest gdzie indziej niż można by oczekiwać. Świetne zakończenie. Polecam.

Film "Dziewiąte Wrota"...

Intrygująca, dziwna, mroczna.

Intrygująca, dziwna, mroczna.

Do książki przymierzałem się długo. Patrzyła na mnie z "kupki" przez wiele miesięcy, aż wreszcie (dzięki dobremu formatowi idealnemu na podróż do Francji) przyszła jej kolej.

Wiele tu lokalizacji, wiele nawiązań do literatury (na szczęście dla mniej erudycyjnych czytelników są one w miarę dobrze objaśnione i zidentyfikowane). Są zwroty akcji, także te w finałowej części powieści, gdy wszystko staje się jasne...

Jest w książce coś, co trzyma przy niej i każe doczytać do końca rozdziału, a potem do samego końca. Styl Autora jest tutaj w swojej pełnej krasie pokazany, a ciekawy główny bohater zmusza do sympatii, choć śliski z niego typ.

Dobra powieść z wątkiem sensacyjno-kryminalnym w pięknych okolicznościach europejskich miast i ich zakurzonych bibliotek z cennymi okazami. Teraz czas na Dziewiąte Wrota...

Do książki przymierzałem się długo. Patrzyła na mnie z "kupki" przez wiele miesięcy, aż wreszcie (dzięki dobremu formatowi idealnemu na podróż do Francji) przyszła jej kolej.

Wiele tu lokalizacji, wiele nawiązań do literatury (na szczęście dla mniej erudycyjnych czytelników są one w miarę dobrze objaśnione i zidentyfikowane). Są zwroty akcji, także te w finałowej części...

Chyba najlepsza, najbardziej spełniona (obok "Imienia Róży" Eco) książka-gra, książka-hołd dla literatury. Powstała z miłości do niej samej i jest owocem miłości. Po jej lekturze nie pozostaje nic innego, jak kochać je jeszcze bardziej. "Cień wiatru"...

Chyba najlepsza, najbardziej spełniona (obok "Imienia Róży" Eco) książka-gra, książka-hołd dla literatury. Powstała z miłości do niej samej i jest owocem miłości. Po jej lekturze nie pozostaje nic innego, jak kochać je jeszcze bardziej. "Cień wiatru"...

Niezmiernie dziwna książka - zgaduję (nie zaglądając do opinii innych czytelników),że zdecydowanie nie jestem odosobniony w takim odczuciu. Bardzo nie lubię mieszania konwencji, a jeszcze bardziej burzenia przez autorów tzw. czwartej ściany, bo te tanie formalne sztuczki według mnie służą raczej dobrej zabawie egotycznych twórców, a nie czytelników, ale… Chociaż Perez- Reverte niemal zatraca się w tym dziele w tego rodzaju kuglarstwach i uprawia je na co najmniej kilku poziomach, robi to z niebywałym wdziękiem i pisarską maestrią, więc w rezultacie słowo „tanie” przestaje do Klubu Dumas pasować. Kompletnie. No i genialna cała reszta warsztatu – przepyszne dialogi, barwne postaci, mnóstwo smaczków wszelakich to tylko część urody tej powieści. Nie sądziłem, że mogę dać 10 gwiazdek powieści na swój sposób niepoważnej i emanującej wprawdzie dyskretnym, lecz wyraźnym samouwielbieniem autora, ale dałem. I to z przekonaniem. Co jest najbardziej zabawne, czytelnik (lekko przymykając oko albo dając się zwieść pisarzowi) może odnieść wrażenie, że to całkiem tradycyjna powieść i tak ją „skonsumować”.

Niezmiernie dziwna książka - zgaduję (nie zaglądając do opinii innych czytelników),że zdecydowanie nie jestem odosobniony w takim odczuciu. Bardzo nie lubię mieszania konwencji, a jeszcze bardziej burzenia przez autorów tzw. czwartej ściany, bo te tanie formalne sztuczki według mnie służą raczej dobrej zabawie egotycznych twórców, a nie czytelników, ale… Chociaż Perez-...

"A każdy czytelnik ma takiego diabła, na jakiego zasłużył." Ta książka jest moim diabłem.

"A każdy czytelnik ma takiego diabła, na jakiego zasłużył." Ta książka jest moim diabłem.

Jest to książka do której wracam przynajmniej raz w roku. Genialna, intrygująca, fascynująca. Każdy z czytelników znajdzie w tej książce takiego diabła, na jakiego zasłużył.

Jest to książka do której wracam przynajmniej raz w roku. Genialna, intrygująca, fascynująca. Każdy z czytelników znajdzie w tej książce takiego diabła, na jakiego zasłużył.

Kto by nie chciał mieć pracy jak Corso?

Kto by nie chciał mieć pracy jak Corso?

Tym razem o wiele bardziej podobał mi się film.

Tym razem o wiele bardziej podobał mi się film.

Do przeczytania książki nakłonił mnie film "Dziewiąte wrota" Pewnie książka bardziej by mnie zachwyciła, gdybym nie była tak pod wpływem historii przedstawionej w filmie. Teraz książka wydaje mi się za bardzo przekombinowana a główny wątek niepotrzebnie zamazany.

Do przeczytania książki nakłonił mnie film "Dziewiąte wrota" Pewnie książka bardziej by mnie zachwyciła, gdybym nie była tak pod wpływem historii przedstawionej w filmie. Teraz książka wydaje mi się za bardzo przekombinowana a główny wątek niepotrzebnie zamazany.