Polecam. Dobra powieść. trzyma b. dobry poziom literatury rosyjskiej. Jak wiadomo rosyjska literatura jest jedną z lepszych na świecie i tu nie jest inaczej. Bardzo dobrze przedstawione realia czasów okupacji Rosji przez międzynarodową grupę przestępczą o charakterze zbrojnym -jakim byli bolszewicy(komuniści).

Polecam. Dobra powieść. trzyma b. dobry poziom literatury rosyjskiej. Jak wiadomo rosyjska literatura jest jedną z lepszych na świecie i tu nie jest inaczej. Bardzo dobrze przedstawione realia czasów okupacji Rosji przez międzynarodową grupę przestępczą o charakterze zbrojnym -jakim byli bolszewicy(komuniści).

Bardzo dobra powieść. Przyjemnie się ją czytało pomimo ciężaru wydarzeń w niej opisywanych.

Bardzo dobra powieść. Przyjemnie się ją czytało pomimo ciężaru wydarzeń w niej opisywanych.

Dziwne opinie, ' przeczytałem 200 stron i sobie odpuściłem ' napisana prostym językiem historia młodych ludzi pod Stalinem ',
2 pierwsze tomy - bardzo dobre, w dwóch następnych (tyle przeczytałem) uczucie grozy właściwie mrozi, jak krótki opis kolumny 'zekow 'mijajacych Sasze, to bardzo dobra książka. Polecam.

Dziwne opinie, ' przeczytałem 200 stron i sobie odpuściłem ' napisana prostym językiem historia młodych ludzi pod Stalinem ',
2 pierwsze tomy - bardzo dobre, w dwóch następnych (tyle przeczytałem) uczucie grozy właściwie mrozi, jak krótki opis kolumny 'zekow 'mijajacych Sasze, to bardzo dobra książka. Polecam.

napisana prostym językiem historia młodych ludzi "pod stalinem". Dla mnie wartość tej książki polega na istotnych wątkach autobiograficznych autora (zsyłka). Pewnie bym po nią nie sięgnęła, gdyby nie czas wojny w Ukrainie i potrzeba przyjrzenia się tej tzw. ruskiej duszy. Celniej i dzisiaj byłoby powiedzieć - sowieckiej duszy. A widać, że na tej duszy - krwawi przywódcy kraju odcisnęli swoje trwałe piętno na kolejne dziesiątki lat. Czyta się szybko, myślę, że warto. Sięgnę jeszcze po tom drugi, a kolejne, będące jakimś cd. to sobie raczej już odpuszczę..

napisana prostym językiem historia młodych ludzi "pod stalinem". Dla mnie wartość tej książki polega na istotnych wątkach autobiograficznych autora (zsyłka). Pewnie bym po nią nie sięgnęła, gdyby nie czas wojny w Ukrainie i potrzeba przyjrzenia się tej tzw. ruskiej duszy. Celniej i dzisiaj byłoby powiedzieć - sowieckiej duszy. A widać, że na tej duszy - krwawi przywódcy...

Wielowątkowa epopeja złożona z pięciu tomów (ostatnie trzy mają inne tytuły, same Dzieci Arbatu to początek). W sumie 10 lat życia bohaterów i 1600 stron. Nie jest to arcydzieło, ale książka ciekawa, zwłaszcza dla ludzi zainteresowanych tamtym okresem. Ukazuje bezradność ludzi uczciwych wobec opresyjnego systemu i to, jak łatwo można było popaść we współpracę z bezpieką. Fabularyzuje też postać Stalina, jak najbardziej rzetelnie, na ile mogę sądzić na podstawie własnej wiedzy.

Wielowątkowa epopeja złożona z pięciu tomów (ostatnie trzy mają inne tytuły, same Dzieci Arbatu to początek). W sumie 10 lat życia bohaterów i 1600 stron. Nie jest to arcydzieło, ale książka ciekawa, zwłaszcza dla ludzi zainteresowanych tamtym okresem. Ukazuje bezradność ludzi uczciwych wobec opresyjnego systemu i to, jak łatwo można było popaść we współpracę z bezpieką....

Przeczytałam 200 stron i sobie odpuściłam. Nie potrafiłam się wczuć w ten klimat. Książki historyczne są niezwykle trudne do przyswojenia i zrozumienia. Nie jest to książka na faktach, ale oddająca realia tamtych czasów, co nie zmienia faktu, że trochę mnie znudziła. Być może spowodowane jest to też tym, że w moich oczach zmierzamy ku temu samemu, a co powoduje we mnie niechęć, a realia osadzone są w Rosji. Może za 10, czy 15 lat świat zmieni się na lepsze, a i ja dojrzeję, aby przysiąść nad nią ponownie.
Jedną ciekawą rzeczą, o której nie miałam pojęcia, a dowiedziałam się z książki, to że Stalin był Gruzinem. Książka napisana fajnym językiem, a fakt że ponad 20 lat czekała na wydanie, dodaje jej siły przekazu.

Przeczytałam 200 stron i sobie odpuściłam. Nie potrafiłam się wczuć w ten klimat. Książki historyczne są niezwykle trudne do przyswojenia i zrozumienia. Nie jest to książka na faktach, ale oddająca realia tamtych czasów, co nie zmienia faktu, że trochę mnie znudziła. Być może spowodowane jest to też tym, że w moich oczach zmierzamy ku temu samemu, a co powoduje we mnie...

Lektura mojej młodości, Sasza Pankratow, bohater-naiwny idealista a obok terror, stalinowskie czystki, ludzkie tragedie. Wiele scen pamiętam strona po stronie. Wspaniała książka.

Lektura mojej młodości, Sasza Pankratow, bohater-naiwny idealista a obok terror, stalinowskie czystki, ludzkie tragedie. Wiele scen pamiętam strona po stronie. Wspaniała książka.

Ksiażka ciekawa. Jednak losy zwykłych ludzi bardziej mnie interesują niż samego Stalina i jego aparatczyków. Przeraża masa nieznanych nazwisk rosyjskich działaczy partyjnych. Wątki życia codziennego mogą wzbudzić zaciekawienie, tym jak żyło się w społeczeństwie w tamtych czasach w ZSRR. Zaczynam drugi tom. Zobaczymy, jaki się okaże.

Ksiażka ciekawa. Jednak losy zwykłych ludzi bardziej mnie interesują niż samego Stalina i jego aparatczyków. Przeraża masa nieznanych nazwisk rosyjskich działaczy partyjnych. Wątki życia codziennego mogą wzbudzić zaciekawienie, tym jak żyło się w społeczeństwie w tamtych czasach w ZSRR. Zaczynam drugi tom. Zobaczymy, jaki się okaże.

Prosto napisana i banalna książka. Jednak ma swój urok. Pan Rybakow to naturszczyk, uzdolniony, ale nie dbający o rozwinięcie swojego niewątpliwego talentu.
Piszę o tomie 1 i 2 razem. Fantazjowanie na temat Stalina jest o tyle ciekawe, że nie ma zapewne pokrycia w dokumentach historycznych, ale jest zapisem wyobrażeń ludzi lat 60-tych o tym co się działo w latach 30-tych. Książka pisana po słynnym XX Zjeździe KPZR (1956),na którym ujawniono zbrodnie Stalina.
Zaskoczyła mnie spora ilość narracji o seksie choć dosłownych scen tegoż nie ma. Poza tym rozpoznajemy znane nam z życia schematy – łączenie się ludzi w pary, dbałość matek o synów nawet kiedy już są dorosłymi ludźmi, jedna grupa zwalcza drugą grupę, bo zdaje się być inna, itp. Warto przeczytać - czytanie daje przyjemność. Ale nie oczekujcie więcej niż subiektywnego dokumentu epoki.

Prosto napisana i banalna książka. Jednak ma swój urok. Pan Rybakow to naturszczyk, uzdolniony, ale nie dbający o rozwinięcie swojego niewątpliwego talentu.
Piszę o tomie 1 i 2 razem. Fantazjowanie na temat Stalina jest o tyle ciekawe, że nie ma zapewne pokrycia w dokumentach historycznych, ale jest zapisem wyobrażeń ludzi lat 60-tych o tym co się działo w latach 30-tych....

Ciekawa, wciągająca, refleksyjna.

Ciekawa, wciągająca, refleksyjna.