Sięgnąłem jako po jedną z książek z kategorii "klasyka literatury popularnonaukowej" w danej dziedzinie. W takiej też serii bywa wydawana, a ma już blisko 40 lat. Po lekturze mogę powiedzieć, z jednej strony, że zawartość merytoryczna wydaje mi się niewątpliwie wartościowa, nawet po tylu latach, mimo wielu nowych dokonań w fizyce. Osobiście lepiej czytało mi się rozdziały bardziej z dziedziny historii nauki niż będące stricte tokiem myślenia Weinberga-fizyka. Te drugie momentami były zbyt trudne w lekturze, a mówię to nie z powodu niskiej samooceny, tylko jako zainteresowany laik, mający za pasem kilka pozycji na ten sam temat. I ta perspektywa, tzn. po 40 latach, pozwala zadać sobie pytanie, czy dziś jeszcze warto czytać Weinberga. Cóż, nie tylko liczba i tempo nowych odkryć, ale też wzrost jakości literatury popularnonaukowej skłaniają mnie do lekkiego wskazania na pozycje nowsze, przynajmniej o dekadę, najlepiej dwie. Dobre rozdziały historyczne w nowszych książkach zawierają większość tego, co znajdziemy w słynnej książeczce Weinberga. Warto o niej wiedzieć i pamiętać, że w 1979 roku była wydarzeniem. Również jako pewnego rodzaju kompendium wiedzy (żeby było jasne - nadal aktualnej!) autorstwa wybitnego znawcy, można czytać.

Sięgnąłem jako po jedną z książek z kategorii "klasyka literatury popularnonaukowej" w danej dziedzinie. W takiej też serii bywa wydawana, a ma już blisko 40 lat. Po lekturze mogę powiedzieć, z jednej strony, że zawartość merytoryczna wydaje mi się niewątpliwie wartościowa, nawet po tylu latach, mimo wielu nowych dokonań w fizyce. Osobiście lepiej czytało mi się rozdziały...