A oto motto autorki:
"Nie otwieram na oścież zielonych drzwi, tylko je uchylam. a jednak... Za zielonymi drzwiami są następne, szkarłatne może? A za szkarłatnymi....
A jednak to jest moje życie. Nie całe. Bez tych rzeczy, którymi być może podziele się później,, jeśli będę miała ochotę mi bez tych rzeczy, których nie zdradzę nigdy. Chciałam tylko uprzytomnić sobie, że są rzeczy trwałe i niezmienne, w moim życiu, przyjaźnie, rodzina i również moje miłości ale - dzielę się tym, czym chcę się dzielić."

* * *
I jeszcze świetna scena w pociągu, gdy młoda matka nie może opanowąć bezczelnego bachorka (lat 5), który krzycząc domaga się od niej natychmiast LODA ! inic innego!!), a matka ma tylko serek i jogurt. Scena ta jest fantastycznie opisana, reakcje ludzi obserwujących ten duet są prześmieszne, super scenka!
-Słuchaj - mówi matka. - Nie mogę ci dać tego, czego nie mam!. Mogę ci dać tylko to, co mam!!
To jest właśnie to WAŻNE ZDANIE ; Z pustego i Salomon nie naleje! Możesz dać komuś to, co masz ( w sobie!). Jak się MA, to się DAJE!
Podpisuję się pod tym zdaniem obiema rękami.
Mądra ksiązka mądrej kobiety. Polecam.

A oto motto autorki:
"Nie otwieram na oścież zielonych drzwi, tylko je uchylam. a jednak... Za zielonymi drzwiami są następne, szkarłatne może? A za szkarłatnymi....
A jednak to jest moje życie. Nie całe. Bez tych rzeczy, którymi być może podziele się później,, jeśli będę miała ochotę mi bez tych rzeczy, których nie zdradzę nigdy. Chciałam tylko uprzytomnić sobie, że...