„Wstąpiłam do cukierni pod amorem” i przyznam, że nieco się rozczarowałam. Zaczynając swoją przygodę z Gutowskimi bohaterami byłam pełna pozytywnych nadziei na niesamowite historie tym bardziej, że o książce nasłuchałam się i naczytałam się samych pozytywnych opinii i przyznam, że nie wiem skąd ten zachwyt. Jak dla mnie książka co najwyżej przeciętna no może dobra.
Po pierwsze brakowało mi w książce głównego bohatera, takiego z którym można się „zaprzyjaźnić” i zacząć żyć jego życiem jego radościami, problemami itd. Autorka wprowadza tyle bohaterów (kilku stronicowy spis bohaterów na końcu książki mówiący kto jest kim), że czytając książkę powoli zaczynamy się gubić kto jest kim tym bardziej, że książka opisuje czasy współczesne i historyczne, które się przeplatają i niestety nie są opisane chronologicznie. Ogólnie ma się wrażenie chaosu.
Irytujące było też zakończenie, w którym żaden wątek nie został wyjaśniony.
Trzeba jednak oddać autorce, że książka jest napisana lekkim piórem i potrafi oddać atmosferę opisywanych czasów czy to współczesnych czy historycznych.
Przyznam, że książkę czytałam w kilku ratach i były chwile sporego zaciekawienia ale były też momenty, że wiało nudą.
Podsumowując uważam, że książkę można przeczytać ale czy warto tracić czas na takie sobie książki jak w około tyle cudów do czytania?

„Wstąpiłam do cukierni pod amorem” i przyznam, że nieco się rozczarowałam. Zaczynając swoją przygodę z Gutowskimi bohaterami byłam pełna pozytywnych nadziei na niesamowite historie tym bardziej, że o książce nasłuchałam się i naczytałam się samych pozytywnych opinii i przyznam, że nie wiem skąd ten zachwyt. Jak dla mnie książka co najwyżej przeciętna no może dobra.
Po...